อะฮ์ลุลบัยต์ (อาหรับ: أهل البيت‎, เปอร์เซีย: اهلِ بیت‎) ตามรากศัพท์ภาษาอาหรับมีความหมายว่า ชาว (กลุ่มคนที่อยู่รวมกันใน) บ้าน หรือ สมาชิกครอบครัวของบ้านคำว่า “อะฮ์ลุลบัยต์” ในอาหรับยุคก่อนอิสลามปรากฎ จะถูกใช้เพื่อบ่งชี้ถึงเผ่าพันธุ์ หรือ กลุ่มของบุคคลหนึ่ง ที่ถูกแต่งตั้งให้เป็นผู้ปกครองของเผ่านั้น ๆ แต่ในวัฒนธรรมของอิสลามคำดังกล่าวถูกใช้เพื่อบ่งชี้ถึงครอบครัวของศาสดาแห่งอิสลาม (ศ็อลฯ)[1] อะฮ์ลุลบัยต์มีความสำคัญสำหรับชาวมุสลิมทั้งหมด โดยเฉพาะ นิกายชีอะฮ์ เพราะบรรดาชีอะฮ์จะอ้างอิงวัจนะต่าง ๆ จากอะฮ์ลุลบัยต์ หรือ ผู้ที่ใกล้ชิดกับพวกเขาในนิกายชีอะฮ์ อะฮ์ลุลบัยต์ คือจุดศูนย์กลางของอิสลาม เป็นผู้อรรถาธิบาย อัล-กุรอาน และ แบบฉบับของท่านศาสดา (ศ็อลฯ) ชาวชีอะฮ์ มีความเชื่อว่าบรรดา อะฮ์ลุลบัยต์ คือตัวแทนของท่านศาสดา ซึ่งมีท่านศาสดามุฮัมมัด (ศ็อลฯ) ท่านหญิงฟาตีมะห์ ท่านอิมามฮาซัน ท่านอิมามฮุเซน (ซึ่งรู้จักกันในนามของผู้อยู่ภายใต้ผ้าคลุม กิเซาะฮ์) รวมถึงบรรดาอิมามท่านอื่น ๆ มีทัศนะมากมายและหลากหลายถูกกล่าวขึ้นเกี่ยวกับบรรดาอะฮ์ลุลบัยต์ชาวซุนนี ถือว่าอะฮ์ลุลบัยต์หมายรวมถึง ภรรยาของท่าน ท่านหญิงฟาติมะฮ์ ผู้เป็นบุตรีของท่าน ท่านอาลี และ บุตรชายทั้งสองของท่าน คือ ฮาซัน และ ฮุเซน และบ้างก็ถือเอาลูกหลานทั้งหมดของศาสดามุฮัมหมัด และบ้างก็ถือเอาลูกหลานฝ่ายลุงของท่านศาสดา หมายถึงท่านอับบาส อิบนิ อับดุลมุฏฏอลิบว่าอะฮ์ลุลลบัยต์เช่นเดียวกัน[2] ทั้งนิกายชีอะฮ์และซุนนีเชื่อว่ามุสลิมทุกคนมีหน้าที่ในการมอบความรักต่อบรรดา อะฮ์ลุลบัยต์