ต้นกำเนิดของอักษรนี้ต่างจากอักษรอื่น กล่าวคือ สระได้รูปแบบมาจากเครื่องหมายเสียงสระของอักษรอาหรับ อักษร 9 ตัวแรก (h – v) มาจากเลขอารบิก อีก 9 ตัวถัดมาได้มาจากตัวเลขของอินเดีย อักษรที่เหลือที่ใช้กับคำยืม (z – ch) ได้จากอักษรพื้นเมือง มีแต่ตัว y ที่ไม่รู้ที่มา

อักษรทานะเขียนจากขวาไปซ้าย พยัญชนะทุกตัวต้องมีสระ (ฟิลิ) หรือสุกุนกำกับ ฟิลิมี 5 ตัวใช้แทนสระเสียงสั้น สระเสียงยาวใช้ฟิลิ 2 ตัว อักษรอลิฟุไม่มีเสียงในตัวเองใช้ต่างกัน 3 แบบคือ เป็นส่วนที่ 2 ของสระประสม เมื่อเกาะกับสุกุนแสดงการซ้ำเสียงของพยัญชนะที่ตามมา ถ้าอลิฟุกำกับด้วยสุกุนอยู่ท้ายคำแสดงว่าลงท้ายด้วย /eh/