เมนูนำทาง
อักษรลายตัย รูปลักษณ์อักษรลายตัยมี 29 พยัญชนะ โดยมี 8 ตัวที่สามารถพบในตำแหน่งท้ายพยางค์ และมีสัญลักษณ์สระ 13 แบบ ซึ่งส่วนใหญ่ตั้งใต้พยัญชนะ หรือบางส่วนตั้งอยู่ทางขวาของพยัญชนะ[4][3] อักษรลายตัยยังคงเป็นอักษรสระประกอบแท้ และพยัญชนะที่ไม่มีรูปสระจะออกเสียงด้วยสระลดรูป <o>, [ɔ] ซึ่งต่างจากระบบการเขียนอักษรไทอื่น ๆ[3] อักษรนี้ยังมีตัวแฝดสำหรับสระและตัวผสมพยัญชนะท้ายอีก 9 ตัว[3]
อักษรนี้เขียนจากบนลงล่างและจากขวาไปซ้าย แบบเดียวกับอักษรจีน เพราะชาวไทเหล่านี้เคยใช้อักษรจีนเขียนภาษาของตนมาก่อนที่จะรับรูปแบบการเขียนอักษรฝักขามจากล้านนาและลาว
อักษรลายตัยไม่มีวรรณยุกต์ ส่วนใหญ่มักเขียนโดยไม่มีเครื่องหมายวรรคตอน แต่อาจพบในเอกสารตัวเขียนบางอันที่มีเครื่องหมายวรรคตอนเหมือนกับของจีน อักษรนี้ไม่มีตัวเลข โดยจะเขียนตัวเลขเป็นรูปตัวอักษร[3]
เมนูนำทาง
อักษรลายตัย รูปลักษณ์ใกล้เคียง
อักษร อักษรธรรมล้านนา อักษรไทย อักษรลาว อักษรเบรลล์ อักษรฮันกึล อักษรจีนตัวย่อ อักษรละติน อักษรพม่า อักษรพราหมีแหล่งที่มา
WikiPedia: อักษรลายตัย https://openresearch-repository.anu.edu.au/bitstre... https://www.academia.edu/44580646/Summarized_versi... https://halshs.archives-ouvertes.fr/halshs-0092271... https://www.unicode.org/L2/L2022/22152-yo-lai-tay-...