ในปี พ.ศ. 2443 นักโบราณคดี เซอร์ อาร์เธอร์ อีแวนส์ พบจารึกแผ่นดินเหนียวจำนวนมาก ซึ่งเขียนด้วยเครื่องหมายแปลก ๆ ที่นอสซอส เกาะครีท อีวานส์เชื่อว่า เขาค้นพบพระราชวังของพระเจ้าไมเนอร์ และเขาวงกตแห่งมิโนทอร์ เขาจึงตั้งชื่อภาษาและจารึกนั้นว่าไมนอส (Minuan) เขาพยายามถอดความจารึกเหล่านั้น แต่ทำได้น้อยมาก เขาตั้งสมมติฐานว่า ในจารึกมีระบบการเขียนที่แตกต่างกัน 3 ระบบ คือ อักษรไฮโรกลิฟฟิก อักษรลิเนียร์เอ และอักษรลิเนียร์บี อักษรไฮโรกลิฟฟิก ปรากฏเฉพาะส่วนที่เป็นตราประทับ และพอจะถอดความได้บ้าง อักษรลิเนียร์เอยังถอดความไม่ได้ แต่น่าจะมาจากอักษรไฮโรกลิฟฟิก อักษรลิเนียร์บีน่าจะมาจากอักษรลิเนียร์เอ แต่ความสัมพันธ์ระหว่างอักษรทั้งสอง ยังไม่ชัดเจน

อีวานส์พบว่า ขีดสั้นในอักษรลิเนียร์บี เป็นการแยกคำ เขาถอดความการนับเลขและตัวเลขได้ ด้วยระบบพิกโตแกรม และพบความเป็นคู่ขนาน ระหว่างอักษรไซเปรียทที่อ่านได้แล้ว กับอักษรลิเนียร์บี ซึ่งแสดงว่า ภาษาที่เขียนด้วยอักษรลิเนียร์บี เป็นภาษากรีกโบราณ แต่อีวานส์ยังมั่นใจว่าอักษรลิเนียร์บี ใช้เขียนภาษาไมนอส ที่ไม่เกี่ยวข้องกับภาษากรีก