ในปกรณัมของโทลคีน ผู้ประดิษฐ์อักษรเทงกวาร์คือ เฟอานอร์ เจ้าชายเอลฟ์ชาวโนลดอร์ ในยุคสมัยแห่งพฤกษา ก่อนหน้านั้นพวกเอลฟ์ใช้อักษรที่เรียกว่า ซารัต (sarat, พหูพจน์ - ซารัตติ sarati) ผลงานประดิษฐ์ของรูมิล ครูตำนานแห่งวาลินอร์ เฟอานอร์ปรับปรุงรูปแบบอักษรเหล่านั้นจนมีรูปแบบที่ดีขึ้น และตั้งชื่อว่า เทงกวา (tengwa, พหูพจน์ - เทงกวาร์ tengwar) ต่อมาอักษรเทงกวาร์กลายเป็นที่นิยมใช้แพร่หลายมากที่สุดในหมู่เอลฟ์

อักษรเทงกวาร์ประกอบด้วยตัวอักษรที่เป็นเสียงพยัญชนะ และเสียงสระ ซึ่งเรียกว่า โอมาเทคทาร์ (ómatehtar) เมื่ออักษรเทงกวาร์แพร่หลายมาถึงแผ่นดินเบเลริอันด์ มันถูกแปลงเป็นภาษาซินดาริน เรียกว่า tîw (เอกพจน์ têw) ส่วนอักษรดั้งเดิมที่ใช้กันในเบเลริอันด์เรียกว่า เคียร์ธ (cirth, เอกพจน์ certh มีรากกำเนิดมาพร้อมกับ ซารัตติ) หรือในภาษาเควนยาเรียกว่า certar (เอกพจน์ certa)