อัคคีภัยครั้งใหญ่ในกรุงโรม (อังกฤษ: The Great Fire of Rome; ละติน: Magnum Incendium Romae) เกิดขึ้นในคืนวันที่ 18 กรกฎาคม ค.ศ. 64 นักประวัติศาสตร์ แทซิทัส ได้สันนิษฐานว่าต้นตอของไฟมาจากกลุ่มร้านค้ารอบ Circus Maximus ซึ่งเป็นสนามแข่งรถม้า (Chariot Racing) [1] และเนื่องจากบ้านเรือนในกรุงโรมสมัยนั้นสร้างจากไม้ ไฟจึงลุกลามอย่างรวดเร็ว[1] ชาวโรมเกือบจะควบคุมไฟได้หลังจากไฟไหม้ดำเนินมาถึงวันที่ห้า แต่ก็ไม่สามารถดับไฟได้สนิท ทำให้ไฟเริ่มโหมใหม่อีกรอบหนึ่ง[2] ซูโทเนียส นักประวัติศาสตร์ชาวโรมันอีกคนหนึ่ง กล่าวว่า ไฟได้เผาผลาญกรุงโรมไปถึง 6 วัน 7 คืน[3] พื้นที่ทั้งหมด 4 เขตจากทั้งหมด 14 เขตถูกไฟเผาจนพังย่อยยับ ส่วนอีก 7 เขตได้รับความเสียหายอย่างหนัก[4] ไฟยังทำได้เผาทำลายสถานที่สำคัญอย่าง พระราชวังของจักรพรรดิเนโร วิหารแห่งจูปิเตอร์ และบางส่วนของเทวสถานแห่งเวสตา[5]