อัจฉริยบุคคล คือบุคคลที่แสดงความสามารถทางปัญญา ความคิดสร้างสรรค์ หรือความคิดริเริ่ม ในระดับที่เกิดจากเชาว์ปัญญาที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วอย่างคาดไม่ถึง อาจหมายถึงมุมมองเฉพาะของแต่ละบุคคล อาจเป็นนักวิชาการในหลายสาขา (เช่น กอทท์ฟรีด วิลเฮล์ม ไลบ์นิซ หรือ เลโอนาร์โด ดา วินชี[1]) หรือนักวิชาการในสาขาเดียว (เช่น อัลเบิร์ต ไอน์สไตน์ หรือ ชาลส์ ดาร์วิน) ไม่มีคำนิยามของอัจฉริยบุคคลทางวิทยาศาสตร์ และคำถามที่ว่าในตัวความนึกคิดเองมีความหมายที่แท้จริงหรือไม่นั้น ยังคงเป็นข้อถกเถียงกันอยู่