อันตัวข้าพเจ้านี้คือแมว หรือ แมวมอง (ญี่ปุ่น: 吾輩は猫である; โรมาจิ: Wagahai wa Neko de Aru) เป็นนวนิยายแนวเสียดสีที่เขียนในปี ค.ศ. 1905–1906 โดยนัตสึเมะ โซเซกิ เรื่องราวเกี่ยวกับสังคมญี่ปุ่นในช่วงสมัยเมจิ (ค.ศ. 1868–1912) โดยเฉพาะในประเด็กเรื่องความพยายามผสมผสานวัฒนธรรมตะวันตกเข้ากับธรรมเนียมดั้งเดิมของญี่ปุ่นชื่อเรื่องของนวนิยายในภาษาญี่ปุนโดยโซเซกิคือ วางาไฮ วะ เนโกะ เดะ อารุ ซึ่งใช้ถ้อยคำด้วยทำเนียบภาษาระดับสูงมากซึ่งเหมาะกับชนชั้นสูงมากกว่า สื่อถึงการใช้คำโอ่และความทรนงตน คำพูดนี้มีค่อนข้างการเป็นการเหน็บแนม เพราะผู้พูดคือแมวบ้านที่เป็นมานุษยรูปนิยม เป็นแมวบ้านธรรมดาของครูสอนหนังสือ ไม่ใช่ผู้ดีสูงศักดิ์อย่างลักษณะการใช้คำพูด เป็นตัวอย่างของความรักในการเขียนเรื่องขบขันของโซเซกิหนังสือตีพิมพ์ครั้งแรก 10 ตอนในวารสารวรรณกรรม โฮโตโตงิซุ ตอนแรกโซเซกิตั้งใจจะเขียนเพียงเรื่องสั้นที่เป็นบทแรกของอันตัวข้าพเจ้านี้คือแมวเท่านั้น แต่ทากาฮามะ เคียวชิ หนึ่งในบรรณาธิการของฮิโตโตงิซุ โน้มน้าวโซเซกิให้เขียนผลงานต่อเนื่องเป็นชุด ซึ่งได้มีการพัฒนาสำนวนภาษาในแต่ละบทที่ดำเนินไป เกือบทุกบทสามารถแยกเป็นผลงานเดี่ยว ๆ ได้[1]