อันโตนิโอ เซร์บันเตส เป็นชาวโคลอมเบียเชื้อสายแอฟริกา เกิดที่เมือง ซานบาซิลิโอ เด ปาเลงเก ซึ่งเป็นที่เกิดการก่อกบฏของทาสแห่งแรกในลาตินอเมริกา ในวัยเด็ก เซร์บันเตสเคยมีอาชีพขายบุหรี่และรองเท้า จนกระทั่งได้พบกับ การ์เมโล ปราดา เทรนเนอร์ จึงได้หันมาชกมวย โดยเริ่มชกมวยสากลอาชีพครั้งแรกเมื่อ 31 มกราคม พ.ศ. 2507 ชนะ ฆวน มาร์ติเนซ ได้สำเร็จ การชก 32 ครั้งแรกของเซร์บันเตสชกในโคลอมเบียทั้งสิ้น ชนะ 27 เสมอ 1 แพ้ 4 จากนั้น เขาจึงเดินทางไปชกต่างประเทศครั้งแรกที่เวเนซุเอลาเมื่อ 25 พฤศจิกายน พ.ศ. 2511 ชนะน็อก โอร์ลันโด รุยซ์ ยกแรก

ต่อมาใน พ.ศ. 2513 จึงเดินทางมาชกที่สหรัฐ การชกที่สร้างชื่อเสียงคือ การชนะน็อก โรโดลโฟ กาโต กอนซาเลซ นักมวยชาวเม็กซิโกที่โด่งดังในยุคนั้นได้ในยกที่ 8 เมื่อ 17 ธันวาคม พ.ศ. 2513 เซร์บันเตสได้ครองแชมป์โลกครั้งแรก เมื่อ 18 ตุลาคม พ.ศ. 2515 ชนะน็อก อัลฟอนโซ เฟรเซร์ ยก 10 ได้ครองแชมป์โลกและกลายเป็นวีรบุรุษของโคลอมเบียไปในทันที

เซร์บันเตสป้องกันตำแหน่งไว้ได้ 9 ครั้ง ในที่สุดจึงเสียแชมป์ให้ วิลเฟรด เบนิเตซ เมื่อ 6 มีนาคม พ.ศ. 2519 ทำให้เบนิเตซเป็นแชมป์โลกที่อายุน้อยที่สุดในโลกในขณะนั้น เซร์บันเตสขึ้นชกชนะอีก 5 ครั้ง จึงขึ้นชิงแชมป์โลกรุ่นเดิมที่เบนิเตซสละไป และชนะอาร์ทีดี​ การ์โลส มาริอา ฆิเมเนซ ยก 5 ได้เป็นแชมป์โลกอีกสมัย เซร์บันเตสป้องกันแชมป์ได้ 5 ครั้งรวมทั้งที่มาชนะน็อก ต้องตา เกียรติวายุภักษ์ นักมวยชาวไทย ที่จังหวัดอุดรธานี เซร์บันเตสเสียแชมป์โลกให้กับแอรอน ไพรเออร์ เมื่อ 2 สิงหาคม พ.ศ. 2523 และชกมวยมาจนถึง พ.ศ. 2526 จึงแขวนนวม ดังนั้นสถิติการชกที่แสดงในเว็บไซต์ต่าง ๆ ยังไม่ตรงกันนัก

หลังจากเลิกชกมวย เซร์บันเตสยังเป็นบุคคลสาธารณะในโคลอมเบีย ใน พ.ศ. 2528 ประสบกับอุบัติเหตุทางน้ำแต่รอดชีวิตมาได้ และยังช่วยชีวิตผู้โดยสารในเรือลำเดียวกันได้ด้วย เซร์บันเตสได้รับการเสนอชื่อเข้าสู่หอเกียรติยศ เมื่อ พ.ศ. 2541 และได้รับการยกย่องให้เป็นนักมวยแห่งศตวรรษของโคลอมเบีย เมื่อ พ.ศ. 2543

ในปลายปี พ.ศ. 2554 เซร์บันเตสมีอาการป่วยเป็นโรคพาร์กินสันถึงขั้นช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ เชื่อว่าเป็นผลจากการติดสุราและสารเสพติด รวมถึงเป็นผลสะสมจากการชกมวยในอดีตมาก่อนด้วย[1]