ในอดีตอัปเปอร์มุสตางค์เคยเป็นรัฐอิสระเรียกว่า อาณาจักรโล ช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 15 ถึงคริสต์ศตวรรษที่ 17 พวกเขามีวัฒนธรรมด้านภาษาและศาสนาถอดแบบมาจากทิเบต ด้วยทำเลที่ตั้งของประเทศทำให้มุสตางค์มีอำนาจควบคุมเส้นทางขนส่งสินค้าระหว่างเทือกเขาหิมาลัยกับอนุทวีปอินเดีย ทว่าปลายคริสต์ศตวรรษที่ 18 อาณาจักรโลถูกผนวกและกลายเป็นเมืองขึ้นของราชอาณาจักรเนปาลตั้งแต่ ค.ศ. 1795 เป็นต้นมา[3] กระนั้นมุสตางค์ยังคงมีการแต่งตั้งราชา (หรือกเยลโป) สืบราชสมบัติมาตลอด จนกระทั่งรัฐบาลเนปาลมีคำสั่งให้ยกเลิกตำแหน่งดังกล่าวเมื่อวันที่ 7 ตุลาคม ค.ศ. 2008[4]

ราชาหรือกเยลโปคนสุดท้ายของมุสตางค์คือจิกมี ดอร์เจ ปัลบาร์ บิสตา (Jigme Dorje Palbar Bista; 1930–2016)[5] ผู้สืบสันดานมาจากอาเม ปัล (Ame Pal) นักรบผู้ก่อตั้งอาณาจักรที่นับถือศาสนาพุทธตั้งแต่ ค.ศ. 1380[6] และเขาผู้นี้คือผู้สร้างเมืองโลมันถางอันมีกำแพงรอบเมือง ปัจจุบันเมืองดังกล่าวแทบไม่มีความเปลี่ยนแปลงอันใดเลย ตั้งแต่ยุคแรกสร้าง[7]

ค.ศ. 2007 มีการค้นพบภาพจิตรกรรมฝาผนังพุทธประวัติจำนวน 55 ภาพในถ้ำแห่งหนึ่ง[8]