อัลเฟรโด เอสเตฟาโน ดิ เอสเตฟาโน เลาเล (สเปน: Alfredo Stéfano Di Stéfano Laulhé) เกิดเมื่อวันที่ 4 กรกฎาคม ค.ศ. 1926 ที่บาร์รากัส บัวโนสไอเรส ประเทศอาร์เจนตินา เกิดในครอบครัวผู้อพยพชาวอิตาลีจากเกาะกาปรี[2] เป็นอดิตนักฟุตบอลและผู้ฝึกชาวอาร์เจนตินา เป็นหนึ่งในผู้เล่นที่ดีที่สุดตลอดกาล ร่วมทีมกับสโมสรฟุตบอลเรอัลมาดริดโดยมากและเป็นเครื่องมือสำคัญในการทำให้ทีมโดยเด่นในถ้วยยุโรป ในช่วงคริสต์ทศวรรษ 1950 ช่วงเวลาที่สโมสรได้ถ้วยติดต่อกัน 5 ฤดูกาล ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1956 ดิ เอสเตฟาโนเล่นให้กับทีมชาติสเปนโดยมาก แต่เขาก็ลงเล่นให้กับทีมชาติอาร์เจนตินาและโคลอมเบียด้วยเช่นกัน และเขายังชนะรางวัลบาลงดอร์ ถึง 2 สมัย ในปี 1957 และ 1959เขาถือสถิติในปัจจุบันในฐานะผู้ยิงประตูสูงสุดอันดับ 4 ในลีกสูงสุดของสเปน และถือสถิติผู้ยิงประตูสูงสุดตลอดกาลอันดับ 2 ในลีกของทีมเรอัลมาดริด โดยยิงได้ 216 ประตูในการลงแข่ง 282 นัดในลีก ระหว่าง ค.ศ. 1953 ถึง ค.ศ. 1964