อาณาจักรมยีนไซ่ง์ (พม่า: မြင်စိုင်းခေတ်, ออกเสียง: [mjɪ̀ɴzáɪɴ kʰɪʔ]) คืออาณาจักรที่ปกครองพม่าตอนกลางระหว่าง ค.ศ. 1297–1313 สถาปนาโดยเจ้าชายสามพี่น้องแห่งมยีนไซ่ง์ เป็นหนึ่งในอาณาจักรเล็ก ๆ ที่ประกาศตัวเป็นอิสระหลังการล่มสลายของอาณาจักรพุกามเมื่อ ค.ศ. 1287 อาณาจักรมยีนไซ่ง์ประสบความสำเร็จในการต้านทานการรุกรานของจักรวรรดิมองโกลครั้งที่สองช่วง ค.ศ. 1300–1301 นอกจากนี้ยังสามารถรวบรวมพม่าตอนกลางให้เป็นปึกแผ่นได้สำเร็จ โดยเริ่มจากตะก้องทางตอนเหนือ ถึงแปรทางตอนใต้ อาณาจักรมยีนไซ่ง์และการปกครองร่วมกันของเจ้าชายสามพี่น้องสิ้นสุดลงในปี ค.ศ. 1310 ถึงปี ค.ศ. 1313 จากการสวรรคตของพระเชษฐาสองพระองค์ของพระเจ้าสีหตู พระเจ้าสีหตูจึงได้สถาปนาอาณาจักรใหม่คือ อาณาจักรปี้นยะ ขณะเดียวกันพระราชโอรสองค์ใหญ่ของพระเจ้าสีหตูได้แยกตัวเป็นอิสระจากพระราชบิดาและสถาปนาอาณาจักรซะไกง์ ขึ้นเมื่อ ค.ศ. 1315 ทำให้พม่าตอนกลางแบ่งเป็น 2 อาณาจักรแยกจากกัน กระทั่งมีการสถาปนาอาณาจักรอังวะในอีก 5 ทศวรรษต่อมา