อาบีเมเลค (อังกฤษ: Abimelech หรือ Abimelek หรือ Avimelech; ฮีบรู: אֲבִימֶלֶךְ / אֲבִימָלֶךְ ʼAvīméleḵ /ʼAvīmáleḵ "บิดาของเราเป็นกษัตริย์"/"บิดาของเราขึ้นครองราชย์") เป็นพระนามโดยทั่วไปที่ใช้เรียกกษัตริย์ของชาวชาวฟีลิสเตียทุกพระองค์ในคัมภีร์ฮีบรูตั้งแต่ยุคของอับราฮัมจนถึงกษัตริย์ดาวิด[1] ในหนังสือผู้วินิจฉัย อาบีเมเลคบุตรกิเดโอน[2]แห่งเผ่ามนัสเสห์อุปโลกน์ตนเป็นกษัตริย์แห่งเชเคมหลังการเสียชีวิตของบิดา[3]