อายุให้ความยินยอม (อังกฤษ: age of consent) หมายถึงอายุของบุคคลซึ่งเมื่อถึงวัยดังกล่าวแล้ว กฎหมายก็อนุญาตให้ร่วมประเวณีหรือถูกกระทำทางเพศได้นับแต่นั้นเป็นต้นไป ซึ่งไม่พึงสับสนกับนิติภาวะและอายุที่อยู่ในเกณฑ์สมรสได้อายุที่ยอมให้มีการร่วมประเวณีได้ ย่อมแตกต่างกันไปตามแต่ละรัฐนั้น ๆ จะกำหนด ทั้งนี้ ค่ามัธยฐานของการกำหนดดังกล่าวอยู่ที่อายุระหว่างสิบสี่ถึงสิบหกปี อายุน้อยสุดที่มีกำหนดไว้คือตั้งแต่สิบสองปี ส่วนมากสุดได้แก่ยี่สิบเอ็ดปีประเทศไทยมิได้กำหนดอายุให้ความยินยอมไว้อย่างชัดเจน อย่างไรก็ดี ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 277 และมาตรา 279 บัญญัติห้ามมิให้กระทำชำเราหรือกระทำอนาจารแก่เด็กอายุยังไม่เกิน 15 ปี ไม่ว่าจะหญิงหรือชาย ที่ไม่ใช่ภรรยาหรือสามีของตน[1][2] แต่ว่า การนำพาผู้เยาว์อายุระหว่าง 15-18 ปีไปเพื่อการอนาจาร ผิดกฎหมายมาตรา 283 ทวิ ไม่ว่าผู้นั้นจะยินยอมหรือไม่[2] นอกจากนั้นแล้ว การพรากผู้เยาว์อายุระหว่าง 15-18 ปีไปเพื่อการอนาจาร แม้ว่าผู้เยาว์จะยินยอมพร้อมใจ ก็ยังผิดกฎหมายอาญา มาตรา 319 อีกด้วย[3] ดังที่พบในคดีฟ้องร้องต่อแด๊ก บิ๊กแอส (นายเอกรัตน์ วงศ์ฉลาด) ที่ต่อมาศาลอุทธรณ์ยกฟ้องฐานสำคัญผิด[4][5]