ไม่เป็นที่ทราบแน่ชัดถึงอายุของอารามตั้งแต่หลังแรก ตำนานบอกเล่าว่ากษัตริย์ชเตฟันมหาราช เมื่อครั้นประสบปัญหาคุกคามจากชาวเติร์กได้เดินทางมาพบกับฤๅษีดานียิล (Daniil Sihastrul) ที่อารามในวอรอเนตส์เพื่อขอคำแนะนำ ดานียิลบอกให้ชเตฟันอย่ายอมแพ้ในการศึกครั้งนี้ ครั้นได้รับชัยชนะแล้ว ให้สร้างอารามขึ้นที่วอรอเนตส์เพื่ออุทิศแด่นักบุญจอร์จ[4] จารึกเหนือทางเข้าเดิมของโบสถ์นักบุญจอร์จ จุดที่ปัจจุบันเป็นพื้นที่นอกโถงทางเข้า (exonarthex) มีจารึกไว้ว่า:[5] "ข้าพเจ้า ขุนศึกชเตฟัน ด้วยความเมตตากรุณาของพระเจ้า ผู้ครองมอลเดเวีย บุตรของบอกดัน ได้เริ่มก่อสร้างอารามแห่งวอรอเนตส์ขึ้น เพื่อถวายเกียรติแด่นักบุญจอร์จผู้ศักดิ์สิทธิ์และเลื่องชื่อ ผู้เป็นผู้พลีชนม์ที่กล้าหาญ..."

ในปี 1547 กรีกอรีเย รอชกา มุขนายกมหานครแห่งมอลเดเวีย ได้สร้างพื้นที่นอกโถงทางเข้าขึ้นที่ปลายฝั่งตะวันตกของโบสถ์ และมีคำสั่งให้ประดับตกแต่งผนังภายนอกของโบสถ์ด้วยจิตรกรรมฝาผนัง ตามที่มีบันทึกไว้บนประตู[5]

วอรอเนตส์กลายมาเป็นที่รู้จักในฐานะสำนักอักษรวิจิตร ที่ซึ่งนักบวชเดินทางมาเรียนเพื่ออ่าน เขียน และแปลเอกสารทางศาสนา สำนักของวอรอเนตส์ได้ผลิตไบเบิลฉบับแปลเป็นโรมาเนียสองฉบับที่เป็นที่รู้จักดี คือ Codicele Voronețean ค้นพบในปี 1871 และ Psaltirea Voronețeană ค้นพบในปี 1882 ปัจจุบันเป็นสมบัติเก็บรักษาไว้ที่บัณฑิตยสถานโรมาเนีย[5]

อารามถูกทิ้งร้างในหลังปี 1775 เมื่อราชรัฐของฮาพส์บวร์คผนวกตอนเหนือมอลเดเวียเข้ากับตนเอง ชุมชนสังฆะได้กลับมาสู่อารามอีกครั้งในปี 1991 และมีการพัฒนา ก่อสร้างถาวรวัตถุในโบสถ์เรื่อยมา