นิสัยของอาเชอร์นั้นมันขัดแย้งกันเองอย่างมาก แม้ว่าเขาจะชอบพูดจาถากถางและไม่เห็นว่าอะไรมีค่านักก็ตาม ตนเองก็กลับอุทิศตนและชอบปกป้องในเวลาเดียวกัน และยังมีนิสัยเหมือนเด็กเล็กน้อยถึงระดับที่ว่าทำให้หลาย ๆ คนยากที่จะเกลียดเขาลงได้ เขาไม่เคยโกหก แต่ก็ยังเก็บความลับและพูดความจริงแค่ครึ่งเดียวได้ เขานั้นมีเจตนาดีและสามารถอ่อนโยนต่อคนอื่นได้ แต่โดยมากจะทำให้ตนเองกลายเป็นพูดจาเสียดสีแทน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเวลาที่เขามอบคำแนะนำให้ เขานั้นไม่เห็นชอบด้วยกับอุดมคติของเอมิยะ ชิโร่ที่จะเป็นวีรบุรุษผู้ผดุงความยุติธรรมด้วยจากประสบการณ์ของเขาเอง แต่ในเวลาเดียวกันก็ไม่สามารถปฏิเสธมันได้ด้วยเหตุผลเดียวกัน

เขากล่าวว่าความทรงจำของเขามันสับสนด้วยการอัญเชิญที่ไม่สมบูรณ์ แต่นั่นก็เป็นแค่ความจริงครึ่งเดียวเท่านั้น อาเชอร์นั้นสามารถประเมินสถานการณ์และอนุมานเหตุการณ์ในคืนที่เขาถูกอัญเชิญได้ และเชื่อในตนเองว่ามีโอกาสที่จะสำเร็จเป้าหมายในการสังหารชิโร่ลง เขาได้ลืมชื่อของ "โทซากะ ริน" ไปในช่วงชีวิตของเขา แต่ก็จำเธอได้ทันทีที่เธอแนะนำตัวเอง และพูดพึมพำว่า "――ริน อ้า นั่นคือชื่อของเธอสินะ――" ใต้ลมหายใจของเขา มันเป็นคำกล่าวจากหัวใจของเขาที่ "เต็มไปด้วยอารมณ์ซะจนใกล้เคียงกับความบ้า"[12] เขายังกล่าวอีกว่าตนได้ไร้ซึ่งความทรงจำของชิโร่ไปแล้ว แต่ก็ยังคงจำวันที่คิริซึงุ เอมิยะช่วยเขาเอาไว้และความรู้สึกที่เขามีจากรอยยิ้มของชายผู้นั้น และยังระลึกถึงได้ในเวลาที่เซเบอร์ได้ถูกอัญเชิญเป็นครั้งแรกที่ตนจะยังคงจดจำมันอย่างไม่มีวันลืมเลือน "แม้กระทั่งเขาจะตกลงไปยังขุมนรกก็ตาม"

เขาไม่ได้สนใจที่จะเล่นเกมมากนัก แต่ก็พร้อมที่จะเล่นเมื่อเริ่มเกมแล้ว