อาสนวิหารบัมแบร์คก่อตั้งโดยจักรพรรดิเฮนรีที่สองในปี ค.ศ. 1004 และได้รับการสถาปนาในปี ค.ศ. 1012 ระหว่างช่วงระยะเวลาสองร้อยปีต่อมาก็ถูกเพลิงไหม้สองครั้ง ลักษณะสิ่งก่อสร้างที่เห็นกันอยู่ในปัจจุบันเป็นสถาปัตยกรรมแบบโรมานเนสก์ตอนปลายที่ประกอบด้วยตัวสิ่งก่อสร้างประกบด้วยหอสี่หอสองด้านของตัวตึก ภายมีบริเวณสำหรับขับเพลงสวด (choir) ทั้งสองด้านซึ่งเป็นลักษณะของการก่อสร้างอาสนวิหารบางอาสนวิหารในเยอรมนีเช่นเดียวกับที่พบในอาสนวิหารอุล์มเป็นต้น บริเวณคริสต์ศาสนพิธี (chancel) ทางด้านตะวันออกอุทิศให้นักบุญจอร์จผู้เป็นสัญลักษณ์ของจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ บริเวณคริสต์ศาสนพิธีทางด้านตะวันตกอุทิศให้นักบุญเปโตรผู้เป็นสัญลักษณ์ของพระสันตะปาปา

การก่อสร้างก็เช่นเดียวกับการก่อสร้างอาสนวิหารอื่นที่ใช้เวลานานและระหว่างการก่อสร้างลักษณะทางสถาปัตยกรรมก็เปลี่ยนไปตามกาลเวลา ซึ่งจะเห็นได้จากความเปลี่ยนแปลงของลักษณะทางสถาปัตยกรรมต่างๆ ในส่วนต่างๆ อาสนวิหารโดยเฉพาะความแตกต่างระหว่างสถาปัตยกรรมโรมาเนสก์และสถาปัตยกรรมกอทิก ระหว่างสองลักษณะนี้บางช่วงก็เป็นลักษณะคาบระหว่างสองสมัยที่เห็นได้จากการสร้างทางเดินกลางของตัวอาสนวิหาร (nave)