งานก่อสร้างได้เริ่มขึ้นในปี ค.ศ. 1273 แล้วเสร็จเมื่อปี ค.ศ. 1888 ภายหลังจากเสร็จสิ้นการเชื่อมส่วนของหอระฆังสถาปัตยกรรมโรมาเนสก์ให้ติดกับบริเวณกลางโบสถ์อย่างสมบูรณ์ ซึ่งการก่อสร้างอาสนวิหารในช่วงแรกเริ่มจากบริเวณร้องเพลงสวดในแบบกอธิกแรยอน็องซึ่งเป็นงานราวสมัยคริสต์ศตวรรษที่ 13 ที่ ณ ขณะนั้นยังคงติดอยู่กับส่วนบริเวณกลางโบสถ์เดิมในแบบโรมาเนสก์ การก่อสร้างได้หยุดชะงักลงในปี ค.ศ. 1327 เป็นครั้งแรกเนื่องจากปัญหาด้านงบประมาณ ต่อมาในปี ค.ศ. 1378 ชาเปลนักบุญมาร์ซียาลและส่วนหนึ่งของแขนกางเขนฝั่งทิศเหนือก็เสร็จสมบูรณ์ ต่อมาเป็นคราวของหอระฆังแบบโรมาเนสก์ขนาดใหญ่ และในไม่กี่ปีต่อมาบริเวณแขนกางเขนทิศใต้ก็เสร็จสิ้นสมบูรณ์

ช่วงหลังจากสงครามร้อยปี บริเวณกลางโบสถ์สองช่วงแรกก็สร้างเสร็จระหว่างปี ค.ศ. 1458–1499 ต่อมาในช่วงปี ค.ศ. 1516–1541 มุขนายกฌ็อง เดอ ล็องฌัก ก็ได้สร้างส่วนแขนกางเขนและซุ้มประตูนักบุญยอห์น ซึ่งถือเป็นงานชิ้นเอกในแบบกอธิกฟล็องบัวย็อง แต่ต่อมาการก่อสร้างก็ได้หยุดชะงักลงเป็นครั้งที่สองเมื่อมุขนายกในขณะนั้นได้ถึงแก่กรรมลง บริเวณกลางโบสถ์ที่เหลืออีกสามช่วงสุดท้ายเพิ่งจะมาเสร็จสิ้นโดยต่อเข้ากับหอระฆังโดยสมบูรณ์ในช่วงปลายคริสต์ศตวรรษที่ 19 เท่านั้นเอง