ลักษณะสถาปัตยกรรมของอาสนวิหารในปัจจุบันเป็นแบบสถาปัตยกรรมกอทิกแบบเมรีดียอนาล (gothique méridional) โดยมีบริเวณกลางโบสถ์ยาว 80 เมตร (260 ฟุต) กว้าง 18 เมตร (59 ฟุต) และสูงถึง 26 เมตร (85 ฟุต) โดยประกอบด้วยจุดตัดทั้งสิ้น 7 ช่วง นำสายตาไปสู่แขนกางเขนและมุขโค้งที่มีขนาดกว้าง

หน้าบันประตูทางเข้าหลักซึ่งมีลักษณะเหมือนยังไม่เสร็จสมบูรณ์ ต่อมาภายหลังจากการบูรณะซ่อมแซมสมัยคริสต์ศตวรรษที่ 19 และ 20 ได้มีการสร้างหน้าต่างแบบกอทิกแทนกรอบสี่เหลี่ยมเดิมที่เคยเห็นในโปสต์การ์ดในสมัยก่อน ส่วนซุ้มประตูทางเข้าและหอนาฬิกาที่เห็นในปัจจุบันสร้างในคริสต์ศตวรรษที่ 18

เครื่องเรือนและเครื่องตกแต่งภายในอาสนวิหารมีความวิจิตรอยู่มาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งพระแท่นบูชาเอก (เป็นงานสมัยคริสต์ศตวรรษที่ 16–19 พร้อมประวัติศาสตร์อันยาวนาน) ออแกน (สร้างราวปี ค.ศ. 1504 พร้อมงานลงสีและตกแต่งด้วย) งานกระจกสีแบบกอทิกฟื้นฟู (งานสมัยกลางคริสต์ศตวรรษที่ 19) และที่สำคัญคือ พระเยซูตรึงไม้กางเขน (งานไม้แกะสลักสมัยคริสต์ศตวรรษที่ 14) ซึ่งตั้งอยู่ในชาเปลที่ใช้ชื่อเดียวกัน