อำมาตย์ คือ ข้าราชการ ข้าเฝ้า ขุนนาง (มาจากคำว่า อมาตย์) ที่ปรึกษาชั้นผู้ใหญ่ที่มีความสำคัญและใกล้ชิดกับพระราชา คอยถวายความเห็นแด่พระราชาเพื่อให้ทรงมีพระบรมราชวินิจฉัย เคยใช้เป็นยศพลเรือน [1]ในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวใช้เป็นคำเรียกตำแหน่งข้าราชพลเรือน จัดเป็น 3 ชั้น คือ รองอำมาตย์ อำมาตย์ มหาอำมาตย์ ชั้นหนึ่งมี 3 คือ เอก โท ตรี แต่ชั้นมหาอำมาตย์มีสูงขึ้นไปอีกชั้นหนึ่ง คือ มหาอำมาตย์นายก เป็นชั้นพิเศษ ยศดังกล่าวนี้ถูกเลิกใช้ เมื่อมีการเปลี่ยนแปลงการปกครอง พ.ศ. 2475[2][3]ที่ปรึกษาชั้นผู้ใหญ่ที่มีความสำคัญและใกล้ชิดกับพระราชาเช่นสมุหนายก มีหน้าที่ ผู้ว่าราชการแทนพระมหากษัตริย์บริหารแผ่นดินสมุหพระกลาโหม ควบคุมเกี่ยวกับทางทหารทั่วประเทศมหาดเล็ก และ ราชครู