ท้องที่อำเภอควนกาหลง เดิมเป็นส่วนหนึ่งของอำเภอเมืองสตูล ทางราชการได้แบ่งพื้นที่การปกครองของอำเภอเมืองสตูล ออกมาตั้งเป็น กิ่งอำเภอควนกาหลง[1] ตามประกาศกระทรวงมหาดไทยลงวันที่ 12 พฤษภาคม พ.ศ. 2512 โดยมีผลบังคับตั้งแต่วันที่ 3 มิถุนายน ปีเดียวกัน

และต่อมาได้มีพระราชกฤษฎีกายกฐานะขึ้นเป็น อำเภอควนกาหลง ตามประกาศกระทรวงมหาดไทยลงวันที่ 30 สิงหาคม พ.ศ. 2519 โดยให้มีผลตั้งแต่วันที่ 8 กันยายน ปีเดียวกัน

• วันที่ 3 มิถุนายน 2512 แยกพื้นที่ตำบลทุ่งนุ้ย ตำบลแป-ระ และตำบลท่าแพ อำเภอเมืองสตูล มาตั้งเป็น กิ่งอำเภอควนกาหลง ขึ้นกับอำเภอเมืองสตูล[1]
• วันที่ 6 ตุลาคม 2513 ตั้งตำบลควนกาหลง แยกออกจากตำบลทุ่งนุ้ย ตั้งตำบลอุใดเจริญ แยกออกจากตำบลแป-ระ ตั้งตำบลนิคมพัฒนา แยกออกจากตำบลแป-ระ[2]
• วันที่ 13 ธันวาคม 2515 จัดตั้งนิคมสร้างตนเอง ในท้องที่กิ่งอำเภอควนกาหลง อำเภอเมืองสตูล และกิ่งอำเภอทุ่งหว้า อำเภอละงู[3]
• วันที่ 1 มิถุนายน 2519 แยกพื้นที่ตำบลแป-ระ ตำบลท่าแพ กิ่งอำเภอควนกาหลง อำเภอเมืองสตูล และตำบลสาคร อำเภอเมืองสตูล ไปตั้งเป็น กิ่งอำเภอท่าแพ ขึ้นกับอำเภอเมืองสตูล[4]
• วันที่ 8 กันยายน 2519 ยกฐานะจากกิ่งอำเภอควนกาหลง อำเภอเมืองสตูล เป็น อำเภอควนกาหลง[5]
• วันที่ 2 สิงหาคม 2526 ตั้งตำบลปาล์มพัฒนา แยกออกจากตำบลนิคมพัฒนา[6]
• วันที่ 26 มิถุนายน 2539 แยกพื้นที่ตำบลปาล์มพัฒนา และตำบลนิคมพัฒนา อำเภอควนกาหลง มาตั้งเป็น กิ่งอำเภอมะนัง ขึ้นกับอำเภอควนกาหลง[7]
• วันที่ 8 กันยายน 2550 ยกฐานะจากกิ่งอำเภอมะนัง อำเภอควนกาหลง เป็น อำเภอมะนัง[8]