เมื่อประมาณปี พ.ศ. 2432 ภายหลังที่ไทยได้เสียดินแดนฝั่งขวาแม่น้ำโขงให้แก่ฝรั่งเศสแล้ว มีคนลาวอพยพมาทางภาคอีสานเป็นจำนวนมาก และคนภายในก็อพยพเลือกถิ่นฐานที่อยู่ใหม่ โดยอพยพมาจากบ้านถิ่น (อาฮาม) ซึ่งตั้งอยู่ทางทิศเหนือของที่ตั้งที่ว่าการอำเภอป่าติ้ว ปัจจุบันห่างไปประมาณ 3 กิโลเมตร มาตั้งบ้านใหม่ชื่อว่า บ้านป่าติ้ว มีคนอพยพมาเพิ่มอีก

ต่อมาในราว ปี พ.ศ. 2476 (หลังจากตั้งหมู่บ้านมาได้ประมาณ 40 ปี) กรมทางหลวงแผ่นดินได้ตัดถนนอรุณประเสริฐเชื่อมระหว่างอำเภอยะโสธร-อำเภออำนาจเจริญ-อำเภอเขมราฐ ผ่านหมู่บ้านป่าติ้ว พระอุปัชฌาย์บุญมา เจ้าอาวาสวัดบ้านป่าติ้วเก่า ซึ่งอยู่ทางทิศใต้ของหมู่บ้านใหม่ พิจารณาเห็นว่า หมู่บ้านนี้เป็นที่อับไม่มีถนนหนทางที่จะเจริญขึ้นได้ จึงชักชวนราษฏรบ้านป่าติ้วเก่าอพยพมาอยู่สมทบและได้สร้างวัดขึ้นใหม่ชื่อว่า วัดโพธาบัลลังค์ (วัดป่าสุริยาลัย) ตั้งแต่นั้นมาหมู่บ้านนี้ก็ขยายใหญ่ขึ้น เนื่องจากหมู่บ้านนี้เป็นจุดศูนย์กลางของหมู่บ้านอื่นๆ และการคมนาคมก็สะดวก จึงเกิดศูนย์กลางการค้ารายย่อย ๆ จนเป็นที่รู้จักทั่วไป และเมื่อมีความเจริญขึ้นเรื่อยๆ ทางราชการจึงจัดตั้งเป็นหมู่บ้าน หมู่ที่ 4 ตำบลโพธิ์ไทร อยู่ในความปกครองของอำเภอคำเขื่อนแก้ว จังหวัดอุบลราชธานี ห่างจากตัวอำเภอประมาณ 30 กิโลเมตร การไปติดต่อกับอำเภอต้องเดินด้วยเท้าหรือเกวียน หรือถ้าจะโดยสารรถยนต์ก็ต้องเดินทางไปอำเภอยะโสธรก่อน และจึงต่อรถไปยังอำเภอคำเขื่อนแก้ว ทำให้ราษฎรได้รับความลำบากเป็นอย่างยิ่ง

ต่อมาเมื่อปี พ.ศ. 2494 พระครูอุปัชฌาย์บุญมา เปสโร เจ้าอาวาสวัดบ้านป่าติ้ว ซึ่งตอนนั้นได้รับพระราชทานสมณศักดิ์เป็น พระครูโพธาภินันท์ มีตำแหน่งเป็นเจ้าคณะตำบลโพธิ์ไทร และเป็นรองเจ้าคณะอำเภอคำเขื่อนแก้ว ได้ติดต่อขอตั้งเป็นกิ่งอำเภอที่บ้านป่าติ้ว แยกเอาตำบลโพธิ์ไทร ตำบลกระจาย และตำบลโคกนาโก รวม 3 ตำบล เป็นเขตปกครองก อยู่ประมาณ 15 ปี กระทรวงมหาดไทยจึงได้ประกาศตั้งเป็นกิ่งอำเภอป่าติ้ว จังหวัดอุบลราชธานี ตามประกาศกระทรวงมหาดไทย ลงวันที่ 17 สิงหาคม 2509 และยกฐานะเป็นอำเภอป่าติ้ว จังหวัดอุบลราชธานี เมื่อปี พ.ศ. 2512

ต่อมาทางราชการได้ประกาศจัดตั้งจังหวัดยโสธร เมื่อวันที่ 1 มีนาคม 2515 โดยให้แยกอำเภอยโสธร อำเภอคำเขื่อนแก้ว อำเภอมหาชนะชัย อำเภอกุดชุม อำเภอเลิงนกทา และอำเภอป่าติ้ว รวม 6 อำเภอ จากจังหวัดอุบลราชธานี อำเภอป่าติ้ว จึงอยู่ในเขตพื้นที่การปกครองของจังหวัดยโสธร นับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา