โดยมีประวัติเชื่อมโยงเกี่ยวกับเมืองสุวรรณภูมิ โดย พระพิทักษ์เขื่อนขันธ์ เจ้าเมืองหนองหานคนแรก ต้นสายสกุล "รักษาเมือง" และ "พิทักษ์เขื่อนขันธุ์" ทั้งนี้ พระพิทักษ์เขื่อนขันธ์ นามเดิม คือ "ท้าวเพ" เป็นบุตรคนโต ของ ท้าวเซียง หรือ เจ้าเซียง ผู้ดำรงตำแหน่งพระรัตนวงษา เจ้าเมืองสุวรรณภูมิ ท่านแรก และเจ้าเมืองท่งศรีภูมิ ลำดับที่ ๔ อันสืบเชื้อสาย จากเจ้าแก้วมงคล ผู้มีศักดิ์ เป็นพระราชนัดดาของ พระเจ้าสุริยวงศาธรรมิกราช มหาราชแห่งอาณาจักรล้านช้างเวียงจันทน์ โดย ภายหลัง เจ้าเซียง บิดา ผู้ครองเมืองสุวรรณภูมิ ได้เสียชีวิตลง ในปี พ.ศ. 2330 ท้าวสูน ผู้เป็นน้องชาย ของท้าวเซียง ที่ดำรงตำแหน่ง อุปฮาดเมืองสุวรรณภูมิ ในขณะนั้น ได้ ครองเมืองต่อ จากพี่ชาย เพื่อสนับสนุนและป้องกันปัญหาการครองเมืองดังในอดีต (ระหว่าง เจ้าสุทนต์มณี เจ้าเมืองท่งศรีภูมิ ลำดับที่ 3 กับ ท้าวเซียง เจ้าเมืองท่งศรีภูมิลำดับที่ 4 ที่มี ศักดิ์ เป็น อา และหลาน) รวมทั้งเป็นเมืองบริวารและป้องกันเมืองสำคัญด้านทิศเหนือ คือ นครเขื่อนขันธ์กาบแก้วบัวบาน (หนองบัวลำภู) พระรัตนวงษา(สูน) จึงได้ขอพระราชทานให้มีพระบรมราชโองการ แต่งตั้ง ท้าวเพ ไปตั้งเมืองใหม่ และแบ่งเขตดินแดนทางตอนเหนือของเมืองสุวรรณภูมิ (ภายหลัง เป็นเขตของเมืองร้อยเอ็ดแล้ว) ให้ ท้าวเพ ได้ปกครอง เมืองสุวรรณภูมิ จึงได้แบ่งไพร่พล ให้ จำนวน 600 คน ไปตั้งเมืองบริเวณเมืองเก่า ขึ้นเป็นเมืองหนองหาน ปัจจุบัน คือ อำเภอหนองหาน และสถานปนาพระยศ ท้าวเพ เป็น "พระพิทักษ์เขื่อนขันธ์" เจ้าเมืองหนองหาน ท่านแรก ในปี 2330

• วันที่ 29 มีนาคม 2450 โอนพื้นที่ตำบลบ้านจำปี ตำบลนายุง ตำบลสาแล ตำบลเชียงแหว และตำบลบ้านอุ่มจาร อำเภอเมืองหนองหาร ไปขึ้นกับ อำเภอกุมภวาปี[1]
• วันที่ 31 พฤษภาคม 2468 ยุบตำบลบ้านกั้ง ไปรวมขึ้นกับตำบลสร้อยพร้าว[2]
• วันที 4 ตุลาคม 2468 ยุบตำบลผักตบ ไปรวมขึ้นกับตำบลหนองหาร[3]
• วันที่ 19 กันยายน 2481 โอนพื้นที่หมู่ 4 บ้านหนองเม็ก (ในขณะนั้น) ของตำบลบ้านเชียง ไปขึ้นกับตำบลหนองหาร[4]
• วันที่ 10 มิถุนายน 2490 ตั้งตำบลบ้านยา แยกออกจากตำบลไชยวาน และตำบลบ้านเชียง[5]
• วันที่ 24 มกราคม 2499 โอนพื้นที่หมู่ 13 (ในขณะนั้น) ของตำบลไชยวาน ไปตั้งเป็นหมู่ 13 ของตำบลบ้านเชียง[6]
• วันที่ 30 พฤษภาคม 2499 จัดตั้งสุขาภิบาลหนองหาร ในท้องที่บางส่วนของตำบลหนองหาร[7]
• วันที่ 19 พฤษภาคม 2502 แยกพื้นที่ตำบลบ้านดุง ตำบลบ้านจัน และตำบลดงเย็น อำเภอหนองหาร มาตั้งเป็น กิ่งอำเภอบ้านดุง ขึ้นกับอำเภอหนองหาร[8]
• วันที่ 12 กุมภาพันธ์ 2506 ตั้งตำบลโพนงาม แยกออกจากตำบลหนองหาร และตั้งตำบลพังงู แยกออกจากตำบลบ้านจีด[9]
• วันที่ 16 กรกฎาคม 2506 ยกฐานะจากกิ่งอำเภอบ้านดุง อำเภอหนองหาร เป็น อำเภอบ้านดุง[10]
• วันที่ 25 เมษายน 2510 ตั้งตำบลทุ่งใหญ่ แยกออกจากตำบลสะแบง ตั้งตำบลบ้านแดง แยกออกจากตำบลสร้อยพร้าว และตั้งตำบลหนองหลัก แยกออกจากตำบลไชยวาน[11]
• วันที่ 6 ตุลาคม 2513 ตั้งตำบลคอนสาย แยกออกจากตำบลบ้านจีด และตั้งตำบลหนองเม็ก แยกออกจากตำบลหนองหาน ตำบลชัยวาน และตำบลบ้านเชียง[12]
• วันที่ 9 พฤศจิกายน 2514 ตั้งตำบลทุ่งฝน แยกออกจากตำบลบ้านเชียง[13]
• วันที่ 29 มิถุนายน 2519 แยกพื้นที่ตำบลทุ่งฝน และตำบลทุ่งใหญ่ อำเภอหนองหาน มาตั้งเป็น กิ่งอำเภอทุ่งฝน ขึ้นกับอำเภอหนองหาน[14]
• วันที่ 9 พฤศจิกายน 2519 ตั้งตำบลโพนสูง แยกออกจากตำบลหนองหลัก[15]
• วันที่ 18 มกราคม 2520 แยกพื้นที่ตำบลไชยวาน และตำบลหนองหลัก อำเภอหนองหาน มาตั้งเป็น กิ่งอำเภอไชยวาน ขึ้นกับอำเภอหนองหาน[16]
• วันที่ 26 กรกฎาคม 2520 ตั้งตำบลนาชุมแสง แยกออกจากตำบลทุ่งใหญ่[17]
• วันที่ 20 พฤศจิกายน 2522 โอนพื้นที่ตำบลโพนสูง อำเภอหนองหาน มาขึ้นกับ กิ่งอำเภอไชยวาน[18]
• วันที่ 27 พฤศจิกายน 2522 ตั้งตำบลคำเลาะ แยกออกจากตำบลไชยวาน[19]
• วันที่ 10 ตุลาคม 2529 ตั้งตำบลหนองไผ่ แยกออกจากตำบลหนองหาน ตั้งตำบลผักตบ แยกออกจากตำบลโพนงาม ตั้งตำบลดอนกลอย แยกออกจากตำบลบ้านแดง และตั้งตำบลนาทราย แยกออกจากตำบลสะแบง[20]
• วันที่ 6 พฤศจิกายน 2529 จัดตั้งสุขาภิบาลบ้านเชียง ในท้องที่บางส่วนของตำบลบ้านเชียง[21]
• วันที่ 12 ธันวาคม 2529 ตั้งตำบลค้อใหญ่ แยกออกจากตำบลพังงู[22]
• วันที่ 31 ธันวาคม 2530 ยกฐานะจากกิ่งอำเภอไชยวาน อำเภอหนองหาน เป็น อำเภอไชยวาน[23]
• วันที่ 15 กันยายน 2532 ตั้งตำบลหนองสระปลา แยกออกจากตำบลบ้านยา และตั้งตำบลดอนหายโศก แยกออกจากตำบลสร้อยพร้าว[24]
• วันที่ 31 พฤษภาคม 2533 ยกฐานะจากกิ่งอำเภอทุ่งฝน อำเภอหนองหาน เป็น อำเภอทุ่งฝน[25]
• วันที่ 4 ธันวาคม 2533 ตั้งตำบลโนนทองอินทร์ แยกออกจากตำบลบ้านจีต[26]
• วันที่ 22 เมษายน 2535 แยกพื้นที่ตำบลบ้านแดง ตำบลนาทราย และตำบลดอนกลอย อำเภอหนองหาน มาตั้งเป็น กิ่งอำเภอพิบูลย์รักษ์ ขึ้นกับอำเภอหนองหาน[27]
• วันที่ 30 กันยายน 2535 จัดตั้งสุขาภิบาลหนองเม็ก ในท้องที่บางส่วนของตำบลหนองเม็ก[28]
• วันที่ 26 พฤษภาคม 2537 แยกพื้นที่ตำบลบ้านจีต ตำบลโนนทองอินทร์ ตำบลค้อใหญ่ และตำบลคอนสาย อำเภอหนองหาน มาตั้งเป็น กิ่งอำเภอกู่แก้ว ขึ้นกับอำเภอหนองหาน[29]
• วันที่ 26 กันยายน 2540 ยกฐานะจากกิ่งอำเภอพิบูลย์รักษ์ อำเภอหนองหาน เป็น อำเภอพิบูลย์รักษ์[30]
• วันที่ 25 พฤษภาคม 2542 ยกฐานะจากสุขาภิบาลหนองหาน สุขาภิบาลบ้านเชียง และสุขาภิบาลหนองเม็ก เป็นเทศบาลตำบลหนองหาน เทศบาลตำบลบ้านเชียง และเทศบาลตำบลหนองเม็ก ตามลำดับ
• วันที่ 15 สิงหาคม 2545 กำหนดเขตตำบลในท้องที่กิ่งอำเภอกู่แก้ว ตำบลค้อใหญ่ ให้มีเขตการปกครองรวม 6 หมู่บ้าน ตำบลโนนทองอินทร์ ให้มีเขตการปกครองรวม 8 หมู่บ้าน ตำบลบ้านจีต ให้มีเขตการปกครองรวม 8 หมู่บ้าน และตำบลคอนสาย ให้มีเขตการปกครองรวม 15 หมู่บ้าน[31]
• วันที่ 8 กันยายน 2550 ยกฐานะจากกิ่งอำเภอกู่แก้ว อำเภอหนองหาน เป็น อำเภอกู่แก้ว[32]