บ้านไชโยสันนิษฐานว่าอาจตั้งขึ้นเมื่อราวปี พ.ศ. 2128 ในคราวที่สมเด็จพระนเรศวรมหาราชและสมเด็จพระเอกาทศรถได้กรีธาทัพไปรบกับทัพของพระเจ้าเชียงใหม่ในบริเวณที่เป็นอำเภอไชโยในปัจจุบัน ซึ่งจากประวัติศาสตร์ปรากฏว่ามีเพียงชื่อ "บ้านชะไว" และ "บ้านสระเกษ" เท่านั้น พระยาโบราณราชธานินทร์ (พร เดชะคุปต์) สันนิษฐานว่าบ้านไชโยตั้งขึ้นหลังเสร็จสิ้นสงครามดังกล่าว และเพราะเหตุที่ชนะทัพพระเจ้าเชียงใหม่จึงได้ชื่อว่า "บ้านไชโย"

อำเภอไชโยนี้เดิมชาวบ้านเรียกว่า อำเภอบ้านมะขาม เมื่อบ้านไชโยตั้งเป็นอำเภอเมื่อประมาณปี พ.ศ. 2439 โดยทางราชการได้นำชื่อวัดและหมู่บ้านตำบลไชโยมาเป็นชื่ออำเภอ ส่วนชื่ออำเภอบ้านมะขามก็ยกเลิกไป และแม้ที่ว่าการอำเภอจะตั้งอยู่ที่ตำบลจรเข้ร้องก็ไม่ได้ชื่อว่าอำเภอจรเข้ร้อง กลับได้ชื่อว่า อำเภอไชโย เพราะถือว่าชื่อไชโยเป็นสิริมงคลมากกว่า

• วันที่ 19 มิถุนายน 2430 พระพุทธรูปใหญ่วัดไชโย ซึ่งเป็นของสมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต) ชำรุดทรุดโทรมยังไม่แล้วเสร็จ พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ทรงพระราชดำริที่จะสถาปนาให้แล้วเสร็จสมบูรณ์ จึงโปรดเกล้าฯ ให้สถาปนาพระพุทธรูปใหญ่วัดไชโยขึ้นใหม่ให้เท่าของเก่า[1]
• วันที่ 10 มิถุนายน 2490 ตั้งตำบลจรเข้ร้อง แยกออกจากตำบลชัยฤทธิ์ ตั้งตำบลหลักฟ้า แยกออกจากตำบลตรีณรงค์ และตั้งตำบลชะไว แยกออกจากตำบลตรีณรงค์[2]
• วันที่ 28 พฤศจิกายน 2499 จัดตั้งสุขาภิบาลจรเข้ร้อง ในท้องที่บางส่วนของตำบลจรเข้ร้อง[3]
• วันที่ 24 ธันวาคม 2506 จัดตั้งสุขาภิบาลเกษไชโย ในท้องที่บางส่วนของตำบลไชโย[4]
• วันที่ 30 ธันวาคม 2516 เปลี่ยนแปลงเขตสุขาภิบาลจรเข้ร้อง เพื่อความเหมาะสมในการทะนุบำรุงท้องถิ่น และบริหารกิจการของท้องถิ่นตามสภาพการขยายความเจริญของชุมชน[5] โดยเพิ่มพื้นที่บางส่วนของตำบลไชยภูมิ บางส่วนของตำบลหลักฟ้า บางส่วนของตำบลชัยฤทธิ์ และบางส่วนของตำบลชะไว
• วันที่ 25 พฤษภาคม 2542 ยกฐานะจากสุขาภิบาลจรเข้ร้อง และสุขาภิบาลเกษไชโย เป็นเทศบาลตำบลจรเข้ร้อง และเทศบาลตำบลเกษไชโย ตามลำดับ[6]
• วันที่ 1 กรกฎาคม 2547 ยุบสภาตำบลไชยภูมิ สภาตำบลชะไว สภาตำบลจรเข้ร้อง สภาตำบลหลักฟ้า สภาตำบลตรีณรงค์ รวมกับเทศบาลตำบลจรเข้ร้อง และยุบสภาตำบลไชโย รวมกับเทศบาลตำบลเกษไชโย[7]
• วันที่ 30 ตุลาคม 2550 เปลี่ยนชื่อเทศบาลตำบลจรเข้ร้อง เป็นเทศบาลตำบลไชโย