เมนูนำทาง
อิซาเบลลาแห่งอ็องกูแลม
วันที่ 16 มิถุนายน ค.ศ. 1202 บิดาของอีซาแบลได้ถึงแก่กรรม พระนางจึงได้ดำรงยศเป็นเคาน์เตสแห่งอ็องกูแลมตามสิทธิ์ของตนเอง แม้จะได้ดินแดนของบรรพบุรุษของอีซาแบลมาอยู่ในการครอบครอง แต่กษัตริย์แห่งอังกฤษต้องเสียดินแดนของตนเองซึ่งมีขนาดใหญ่กว่ามากไป ทำให้ประชาชนเริ่มคลางแคลงใจว่ากษัตริย์ของพวกตนได้อะไรจากการสมรสครั้งที่สอง ทั้งยังว่ากันว่าพระเจ้าจอห์นทรงลุ่มหลงเจ้าสาววัยเยาว์ของตนจนไม่ยอมลุกจากเตียง พระนางจึงถูกโทษว่าเป็นต้นเหตุของความวุ่นวายต่างๆ เช่นเดียวกับกษัตริย์ ถึงขั้นมีข่าวลือว่าพระนางใช้มนตราศาสตร์มืดทำให้พระเจ้าจอห์นหมกมุ่นอยู่บนเตียงนอนในขณะที่จักรวรรดิในฝรั่งเศสของพระองค์กำลังล่มสลาย
แทนที่จะสร้างครัวเรือนให้อีซาแบล พระเจ้าจอห์นกลับมีความคิดแผลงๆ ด้วยการให้พระนางอาศัยอยู่กับอิซาเบลลาแห่งกลอสเตอร์ พระมเหสีคนแรกของพระองค์ อีซาแบลยังอาศัยอยู่ที่มาร์ลโบโรช่วงหนึ่งในบ้านของอูก เดอ เนวีลล์ สามีของหญิงที่เป็นคนรักของจอห์น อีซาแบลกับพระเจ้าจอห์นมีเวลาอยู่ด้วยกันไม่มาก ชีวิตสมรสของทั้งคู่ไม่ค่อยราบรื่นนัก แม้พระเจ้าจอห์นลุ่มหลงชายาผู้อ่อนวัยและงดงามแต่มีบันทึกว่าทั้งคู่ต่างคบชู้และต่างเป็นคนอารมณ์รุนแรงจนส่งผลต่อชีวิตสมรส เมื่อพระเจ้าจอห์นสงสัยว่าอีซาแบลนอกใจ พระองค์จับผู้ต้องสงสัยว่าเป็นคนรักของพระนางห้อยโตงเตงอยู่เหนือเตียงของพระนาง
หลังสมรสได้เจ็ดปีอีซาแบลได้ให้กำเนิดเฮนรี พระโอรสและทายาทในพระเจ้าจอห์นในวันที่ 1 ตุลาคม ค.ศ. 1207 ที่ปราสาทวินด์เซอร์ พระองค์ได้ให้กำเนิดพระโอรสธิดาให้แก่พระเจ้าจอห์น 5 คน คือ
วันที่ 19 ตุลาคม ค.ศ. 1216 พระเจ้าจอห์นสิ้นพระชนม์ที่เนวาร์กในค่ำคืนที่พายุกระหน่ำ อีซาแบลในตอนนั้นมีพระชนมายุเพียง 30 พรรษา พระนางรีบเคลื่อนไหวเพื่อให้เฮนรี พระโอรสวัย 9 พรรษาซึ่งถูกบรรยายไว้ว่า "มีความเป็นอัศวินตัวน้อย" ได้รับการสวมมงกุฎเป็นกษัตริย์ต่อจากพระบิดา พระเจ้าเฮนรีที่ 3 ได้รับการสวมมงกุฎที่วิหารกลอสเตอร์ในวันที่ 28 ตุลาคม ค.ศ. 1216 โดยใช้รัดเกล้าของพระมารดาแทนมงกุฎซึ่งเป็นหนึ่งในพระราชสมบัติที่หายไปในเดอะวอชในยุคของพระราชบิดา
เมนูนำทาง
อิซาเบลลาแห่งอ็องกูแลมใกล้เคียง
แหล่งที่มา
WikiPedia: อิซาเบลลาแห่งอ็องกูแลม