อินเซล (อังกฤษ: incel, ออกเสียง: /ˈɪnsɛl/; เป็นคำย่อจากวลี "โสดโดยไม่สมัครใจ" (involuntary celibate)[1] คือสมาชิกของวัฒนธรรมย่อยออนไลน์วัฒนธรรมหนึ่งที่ประกอบด้วยผู้คนที่นิยามตัวเองว่าไม่สามารถหาคู่รักหรือคู่ร่วมหลับนอนได้แม้ว่าตนเองจะต้องการ[2][3][4] การอภิปรายตามกระทู้ออนไลน์ของอินเซลมักมีลักษณะแสดงความคับข้องใจและความเกลียดชัง ความเกลียดผู้หญิง ความเกลียดมนุษย์ ความสมเพชและเกลียดตนเอง อคติทางเชื้อชาติ ความรู้สึกว่าตนเองสมควรได้รับสิทธิพิเศษทางเพศ และการสนับสนุนการใช้ความรุนแรงกับผู้หญิงและผู้ที่มีกิจกรรมทางเพศเป็นประจำ[16] ศูนย์กฎหมายความยากจนภาคใต้ (เอสพีแอลซี) ของสหรัฐ อธิบายวัฒนธรรมย่อยนี้ว่าเป็น "ส่วนหนึ่งของระบบนิเวศชายสูงสุดในโลกออนไลน์" ที่มีชื่ออยู่ในรายชื่อกลุ่มก่อความเกลียดชังของศูนย์ฯ[17][18] อินเซลส่วนใหญ่เป็นเพศชายรักต่างเพศ[12][14][19] และบ่อยครั้งเป็นคนขาว[20][21][22][23][24] มีการประมาณการจำนวนอินเซลแตกต่างกันไปตามแหล่งข้อมูล ตั้งแต่หลักพันคนถึงหลายแสนคน[25][26]มีรายงานการสังหารหมู่อย่างน้อย 8 ครั้ง ยอดผู้เสียชีวิตรวม 61 ราย นับตั้งแต่ปี 2014 ที่มีผู้ก่อเหตุเป็นชายที่ระบุตนว่าเป็นอินเซล หรือเคยกล่าวถึงชื่อหรืองานเขียนที่เกี่ยวกับอินเซลในงานเขียนส่วนตัวหรือโพสต์ทางอินเทอร์เน็ตของตน ชุมชนอินเซลถูกนักวิจัยและสื่อวิจารณ์ว่ามีลักษณะเกลียดชังผู้หญิง สนับสนุนความรุนแรง เผยแพร่คตินิยมสุดขีด และบ่มเพาะความคิดหัวรุนแรงแก่สมาชิก[3][27][28][22] นับตั้งแต่ปี 2018 เป็นต้นมา อุดมการณ์อินเซลถูกบรรยายบ่อยขึ้นเรื่อย ๆ ว่าเป็นภัยคุกคามแบบการก่อการร้าย และเหตุโจมตีด้วยมีดมาเชตีเมื่อเดือนกุมภาพันธ์ 2020 ในโทรอนโต ประเทศแคนาดา เป็นความรุนแรงจากอินเซลครั้งแรกที่ถูกฟ้องร้องดำเนินคดีในฐานะการก่อการร้าย[22][29][30][31]