คำว่า อิบลีส (อาหรับ: إِبْلِيس‎) น่าจะเป็นรากของ ب-ل-س (ความหมายแบบกว้างคือ "คงอยู่ในความเศร้าโศก")[8] หรือ بَلَسَ (บะละซะ "เขาที่หมดหวัง")[9] ที่มากไปกว่านั้น ชิ่อนี้ดูใกล้เคียงกับ ตับลิส ที่แปลว่าสับสน[10] อีกความเป็นไปได้หนึ่งมาจากภาษากรีกโบราณว่า διάβολος (diábolos) ผ่านทางภาษาซีรีแอก[11] ซึ่งเป็นต้นตอของคำศัพท์ภาษาอังกฤษว่า 'devil' (มาร)[12] อย่างไรก็ตาม ไม่มีการยืนยันว่ารากศัพท์ของคำนี้มาจากไหน ชื่อของมันไม่พบในวรรณกรรมภาษาอาหรับที่เขียนก่อนการมาของอัลกุรอาน[13] แต่สามารถพบได้ในกิตาบ อัลมะกาลล์ คัมภีร์นอกสารบบของศาสนาคริสต์ที่เขียนด้วยภาษาอาหรับ[14]

ในธรรมเนียมอิสลาม, อิบลีส มีชื่อและตำแหน่งอื่นเป็นจำนวนมาก เช่น อบูมุรเราะฮ์ (أَبُو مُرَّة, "บิดาแห่งความขมขื่น") โดยคำว่า "มุรร์" - แปลว่า "ขมขื่น", อะดูวุลลอฮ์ (عُدُوّ الله, "ศัตรูหรือปรปักษ์" ต่ออัลลอฮ์)[15] และ อบู อัลฮาริษ (أَبُو الْحَارِث, "บิดาแห่งผู้ไถ")[16] มันเป็นที่รู้จักในชื่อเล่นว่า "อบูกัรดูส" (أَبُو كَرْدُوس) ซึ่งอาจแปลว่า "บิดาผู้สะสม, อัด หรือเบียดเสียดด้วยกัน"