อักษรแบบอื่นของอุคือคะนะขนาดเล็ก ぅ, ゥ ใช้สำหรับแสดงเสียงภาษาต่างประเทศของญี่ปุ่นเช่น トゥ (ทุ) หรือใช้สำหรับลากเสียงสระอุให้ยาวขึ้นเป็น อู

ภาษาไอนุใช้คะตะกะนะขนาดเล็ก ゥ เป็นพยัญชนะสะกด [ʊ] เหมือนการสะกดด้วย -ว และอ่านออกเสียงต่างจากภาษาญี่ปุ่น เช่น カゥ (เคา), キゥ (คิว), ケゥ (เค็ว), コゥ (โค็ว)

นอกจากนี้ ยุคเมจิตอนต้นมีการเสนอให้ใช้คะตะกะนะ ซึ่งมาจากส่วนล่างของมันโยงะนะ 宇 เพื่อใช้แทนเสียง วุ หรือ wu แต่การเสนอก็ตกไป [1] อย่างไรก็ตาม ปัจจุบันก็มีคันจิ 于 ที่อ่านว่าอุอยู่ด้วย