อุทยานโอลิมปิก (อังกฤษ: Olympic Park) เป็นศูนย์กีฬาสำหรับรองรับการเป็นเจ้าภาพกีฬาโอลิมปิก โดยปกติจะประกอบด้วย สนามกีฬาโอลิมปิก (Olympic Stadium) และ ศูนย์กระจายเสียงแพร่ภาพนานาชาติ (International Broadcast Center) นอกจากนี้ อาจมีหมู่บ้านนักกีฬาโอลิมปิก หรือสนามจัดการแข่งขันกีฬาอื่นๆ อีกบางส่วน อย่างเช่นศูนย์กีฬาทางน้ำในกรณีโอลิมปิกฤดูร้อน หรือลานฮอกกีน้ำแข็งสำหรับโอลิมปิกฤดูหนาว นับเป็นส่วนหนึ่งของสิ่งตกทอด ซึ่งยังประโยชน์แก่นครเจ้าภาพภายหลังการแข่งขันสิ้นสุดลง ทั้งนี้อาจหมายรวมถึงสวนสาธารณะในเขตเมือง และพิพิธภัณฑ์หรืออนุสรณ์ของการเป็นเจ้าภาพจัดแข่งขันอุทยานโอลิมปิกเริ่มมีขึ้นเป็นครั้งแรก ในการแข่งขันฤดูร้อนครั้งที่ 4 ในกรุงลอนดอนของสหราชอาณาจักร เมื่อปี พ.ศ. 2451 (ค.ศ. 1908) โดยคณะกรรมการจัดการแข่งขันระบุว่า การแข่งขันทั้งหมดเท่าที่เป็นไปได้ ซึ่งประกอบด้วย ว่ายน้ำ ยิงธนู ฟันดาบ เป็นต้น จะจัดขึ้นบนทำเลเดียวกัน ซึ่งจะมีการจัดสร้างอัฒจันทร์ สำหรับกรีฑาประเภทลู่และกีฬาจักรยาน[1] แต่การจัดตั้งศูนย์กีฬารวมในลักษณะนี้ มิได้ปรากฏในการแข่งขันทุกครั้งแต่อย่างใด โดยในโอลิมปิกฤดูหนาวครั้งที่ 16 เมื่อปี พ.ศ. 2535 (ค.ศ. 1992) และครั้งที่ 21 เมื่อปี พ.ศ. 2553 (ค.ศ. 2010) มีการกระจายสนามแข่งขันออกไปในวงกว้าง อนึ่ง ในปีหลังนี้มีสนามแข่งขันรายการนอร์ดิกสกีใช้ชื่อว่า “อุทยานโอลิมปิกวิสต์เลอร์” (Whistler Olympic Park) สำหรับในการแข่งขันฤดูร้อนครั้งที่ 31 ที่กรุงริโอเดจาเนโรของบราซิล ในปี พ.ศ. 2559 (ค.ศ. 2016) จะแบ่งสนามแข่งขันออกเป็น 4 กลุ่ม มากกว่าจะรวมกันอยู่ในอุทยานแห่งเดียว