คำวิจารณ์ ของ อุบายขายโรค

เจนนิฟเฟอร์ แบร์เรทท์ (Jennifer Barrett) ได้ระบุไว้ใน นิวส์วีค ว่าหนังสือเล่มนี้เป็นการสำรวจวิธีการที่อุตสาหกรรมยาเปลี่ยนการรับรู้ของสาธารณะต่อปัญหาสาธารณสุข[3] บทวิจารณ์ของศูนย์นโยบายทางเลือก ประเทศแคนาดาระบุว่าผลงานนี้เขียนขึ้นโดยมี "ทักษะการสำรวจที่เฉียบคม" ของผู้เขียนเพื่อ "ยืนยันหลักฐานอันชัดเจน" ต่อการอ้างในประเด็นต่าง ๆ[4] วิชัย โชควิวัฒน แพทย์ผู้แปลและบรรณาธิการแปลของหนังสือเล่มนี้เป็นภาษาไทยให้สัมภาษณ์กับ ผู้จัดการ ไว้ว่าหนังสือเล่มนี้ตีแผ่การดำเนินการของธุรกิจยาซึ่ง “ครอบงำเป็นกระแสโลก ซึ่งประเทศไทยก็ไม่พ้นจากอิทธิพลการครอบงำ ดังนั้น สภาพทั่วไปในไทยก็ไม่ต่างจากหนังสือมากนักเพราะบริษัทเหล่านี้ขายยาให้ทั่วโลก และส่วนใหญ่ก็ใช้มาตรฐานเดียวกันกับอเมริกา รวมถึงการกำหนดคำนิยามของโรค โดยในวงการแพทย์รู้สึกว่า มันมีแนวโน้มคล้อยตามเพราะจะทำให้เพิ่มความปลอดภัยให้แก่คนไข้”[5]

แหล่งที่มา

WikiPedia: อุบายขายโรค http://www.abc.net.au/local/stories/2012/11/12/363... http://www.policyalternatives.ca/publications/moni... http://icarusfilms.com/new2005/sell2.html //pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/11950740 //pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16597180 //pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/18989273 //www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1122833 //www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1434508 http://www.ahrp.org/infomail/05/09/12a.php //doi.org/10.1001%2Fjama.294.9.1114