ตั้งแต่เริ่มเป็นศิลปินจนกระทั่งเสียชีวิตคูนิซาดะก็เป็นผู้นำแนวนิยมใหม่ทางด้านศิลปะภาพพิมพ์แกะไม้ของญี่ปุ่นมาโดยตลอด และเป็นผู้มีหัวก้าวหน้าและรู้ใจตลาด ขณะเดียวกันก็วิวัฒนาการผลงานและลักษณะการสร้างงานศิลปะของตนเองอยู่ตลอดเวลา บางครั้งการเปลี่ยนแปลงก็เป็นการเปลี่ยนแปลงที่สร้างแนวทางใหม่และไม่ขังตัวอยู่กับกรอบงานศิลปะที่ตั้งกันขึ้นมาโดยศิลปินร่วมสมัยบางท่าน

นอกจากนั้นแล้วก็ยังสร้างผลงานไว้เป็นจำนวนมาก ที่กล่าวกันว่างานเขียนของคูนิซาดะมีด้วยกันราว 14,500 ชิ้น หรือ 22,500 แผ่น ซึ่งอาจจะเป็นไปได้ว่าคูนิซาดะอาจจะออกแบบพิมพ์แกะไม้ราวระหว่าง 20,000 ถึง 25,000 แบบด้วยตนเอง หรือ 35,000 ถึง 40,000 แผ่น

นอกจากงานตามแบบตระกูลงานของสำนักศิลปินอูตางาวะแล้ว งานส่วนใหญ่ของคูนิซาดะก็เป็นภาพพิมพ์ของคาบูกิและนักแสดง ราว 60% ของงานออกแบบอยู่ในกลุ่มนี้ นอกจากนั้นแล้วก็เป็นงานบิจิงงะหรือภาพสตรีราว 15% ซึ่งมากกว่าศิลปินร่วมสมัยผู้ใด ระหว่างปี ค.ศ. 1820 ถึงปี ค.ศ. 1860 คูนิซาดะก็สร้างงานภาพเหมือนเป็นจำนวนมากของนักมวยปล้ำซูโม่ และระหว่างปี ค.ศ. 1835 ถึงปี ค.ศ. 1850 ก็แทบจะเป็นผู้เดียวที่ผูกขาดการเขียนภาพพิมพ์เก็นจิ จนกระทั่งหลังจาก ค.ศ. 1850 เท่านั้นที่ศิลปินผู้อื่นเริ่มจะสร้างงานศิลปะในแบบที่คล้ายกับที่ว่า นอกจากนั้นแล้วคูนิซาดะก็ยังออกแบบซูริโมโนะ

งานเขียนคูนิซาดะที่ได้รับจ้างเป็นการส่วนตัวไม่ค่อยเป็นที่ทราบกันเท่าใดนัก และสามารถที่จะเปรียบเทียบได้กับปรมาจารย์ภาพอูกิโยะอื่นๆ ได้ งานเขียนภาพประกอบส่วนใหญ่ยังไม่ได้รับการศึกษา แต่ที่ทราบคืองานออกแบบทางด้าน "ภาพยวนอารมณ์" (Shunga) ที่ได้รับการตีพิมพ์ในหนังสือต่างๆ แต่เพราะการเซนเซอร์ทำให้ลงชื่อแต่เพียงบนปกโดยใช้นามแฝงว่า "Matahei" ส่วนภาพพิมพ์ภูมิทัศน์ และ ซามูไรของคูนิซาดะยิ่งหาดูได้ยากกว่าภาพประเภทอื่นขึ้นไปอีก ซึ่งมีเพียงราว 100 แบบในแต่ละกลุ่ม

ราวกลางคริสต์ทศวรรษ 1840 และต้นคริสต์ทศวรรษ 1850 เป็นช่วงที่งานภาพพิมพ์แกะไม้เป็นที่นิยมกันเป็นอันมากในญี่ปุ่น ระหว่างช่วงนี้คูนิซาดะก็ร่วมมือกับฮิโรชิเงะ หรืออาจจะกับคูนิโยชิด้วยก็เป็นได้ในการสร้างงานชุดใหญ่สามชุด และ ในโครงการย่อยอีกบางโครงการ แต่การร่วมมือเป็นการร่วมมือทางการเมืองเพื่อการต่อต้านของการเซ็นเซอร์ของกฎหมายการปฏิรูปเท็มโป (Tenpo reforms) และเริ่มราวกลางคริสต์ทศวรรษ 1850 ก็เริ่มมีภาพชุดที่แต่ละส่วนลงชื่อโดยลูกศิษย์หลายคนของคูนิซาดะ เพื่อที่จะเป็นการเผยแพร่ผลงานของศิลปินแต่ละคน ลูกศิษย์คนสำคัญรวมทั้งโทโยฮาระ คูนิจิกะ, อูตางาวะ ซาดาฮิเดะ และอูตางาวะ คูนิซาดะที่ 2