อุโมงค์สาธารณูปโภคร่วม

สิงคโปร์เป็นประเทศที่สองในทวีปเอเชียต่อจากญี่ปุ่น ที่ได้สร้างระบบ อุโมงค์สาธารณูปโภคร่วม ที่ครอบคลุมสาธารณูปโภคหลายด้านรวมถึง ท่อน้ำประปา ระบบสายไฟฟ้า ระบบการสื่อสารทางสายและเคเบิลใยแก้ว และ ยังสามารถรองรับระบบขับดันเศษปฏิกูลด้วยแรงดันอากาศภายในท่อได้ในอนาคต

นอกจากนี้ยังมีการให้สัมปทานโรงงานทำความเย็นของพื้นที่ในเดือนพฤษภาคม 2553 [16] ซึ่งจะจ่ายน้ำเย็นสำหรับเครื่องปรับอากาศของอาคารต่าง ๆ ในพื้นที่ผ่านท่อที่อยู่ภายในอุโมงค์นี้ สามารถรองรับพื้นที่รวม 1.25 ล้านตารางเมตรและซึ่งช่วยลดการใช้พื้นที่สำหรับการสร้างโรงทำความเย็นและหอทำความเย็นของแต่ละอาคาร โรงทำความเย็นนี้เริ่มดำเนินการเมื่อวันที่ 3 มีนาคม พ.ศ. 2559[4]

การบริหารจัดการน้ำ

ในปี 2547 คณะกรรมการสาธารณูปโภคได้ประกาศแผนการสร้างอ่างเก็บน้ำของเมืองแห่งใหม่โดยการสร้างเขื่อนกั้นน้ำทะเลที่บริเวณปากอ่าวมารีน่า เขื่อนกั้นน้ำนี้สร้างเสร็จสมบูรณ์ในปี 2561 เป็นที่รู้จักในชื่อ มารีน่าแบเรจ ใช้สำหรับกักน้ำจืดในอ่าวมารีน่า และแอ่งแคลแลง และจำกัดการเข้าออกของการขนส่งทางเรือเพื่อควบคุมคุณภาพน้ำให้ได้ตามมาตรฐาน อ่างเก็บน้ำแห่งใหม่นี้เป็นแหล่งน้ำดื่มของชาวสิงคโปร์ การรักษาระดับน้ำให้คงที่ยังช่วยในการจัดกิจกรรมทางน้ำและงานแสดงบนน้ำได้ นอกจากนี้เขื่อนนี้ยังช่วยป้องกันน้ำท่วมบริเวณชุมชนย่านคนจีน (Chinatown)ได้อีกด้วย

ระบบคมนาคม

ในปัจจุบัน มีสถานีรถไฟ 7 สถานี: ซิตี้ ฮอล์, ตึกราฟเฟิล, มารีน่า เบย์, เบย์ฟร้อนท์, ดาวน์ทาวน์, เอสพลานาด และ โพรมาเนด ที่ให้บริการไปยังมารีน่า เบย์ ภายในปี 2020 "360 เฮคเตอร์ มารีน่า เบย์" จะสามารถขยายระบบคมนาคมให้เชื่อมต่อกัน ซึ่งเป็นเขตสายทางรถไฟที่เชื่อมต่อกันมากที่สุดในสิงคโปร์ สถานีรถไฟสายใหม่ 3 สายแรกจะเปิดให้บริการช่วงระหว่างปี 2012 และ 2014 ภายในปี 2018 เขตมารีน่า เบย์ จะเป็นเขตที่มีระบบขนส่งมวลชนความเร็วสูงรถไฟฟ้าเชื่อมต่อถึง 6 สถานี และทุกสถานีจะใช้เวลาไม่ถึง 5 นาทีที่จะเดินทางถึงกัน ระบบทางเดินเท้าแบบเบ็ดเสร็จ รวมไปถึงทางเดินที่ร่มรื่น และครอบคลุมทางเดินต่างๆ จะมีทางใต้ดินและทางเดินยกชั้น 2 เชื่อมต่อกันเพื่อป้องกันหรือหลบได้ทุกสภาพอากาศ และการเชื่อมต่อแบบไร้รอยต่อระหว่างการพัฒนาสถานที่และสถานีของระบบขนส่งมวลชนความเร็วสูงรถไฟฟ้า ภายในอ่าวมารีน่าที่ใหญ่โต มีบริการแท็กซี่ทางน้ำซึ่งเป็นทางเลือกที่อีกทางหนึ่งของการคมนาคม