ฮั่ว กั๋วเฟิง (อักษรโรมัน: Hua Guofeng; 16 กุมภาพันธ์ 1921 – 20 สิงหาคม 2008) เป็นนักการเมืองจีน ประธานพรรคคอมมิวนิสต์จีน และนายกรัฐมนตรีสาธารณรัฐประชาชนจีน ฮั่วดำรงตำแหน่งสูงสุดของรัฐบาล พรรคและกองทัพหลังนายกรัฐมนตรีโจว เอินไหลและประธานเหมา เจ๋อตุงเสียชีวิต แต่ถูกบีบให้ออกจากตำแหน่งโดยสมาชิกพรรคที่มีอิทธิพลมากกว่าในปี 1978 และออกจากเวทีการเมืองเขามาจากมณฑลซ่านซี เริ่มดำรงตำแหน่งในภูมิภาคในหูหนานระหว่างปี 1949 ถึง 1971 แรกเริ่มเป็นเลขาธิการคณะกรรมการพรรคประจำจังหวัดเซียงถาน พื้นที่ภูมิลำเนาของเหมา ซึ่งขณะนั้นเป็นเลขาธิการพรรคในมณฑลระหว่างการปฏิวัติวัฒนธรรมช่วงท้าย ๆ ฮั่วถูกยกขึ้นสู่ระดับชาติในต้นปี 1976 และขึ้นชื่อมากเรื่องความภักดีไม่สั่นคลอนต่อเหมา หลังโจว เอินไหลเสียชีวิต เหมายกให้ฮั่วเป็นประธานสภาแห่งรัฐ คอยควบคุมดูแลงานรัฐบาล และรองประธานพรรคคอมมิวนิสต์ ซึ่งทำให้เขากลายเป็นทายาทของเหมาวันที่ 6 ตุลาคม 1976 หลังการเสียชีวิตของเหมาไม่นาน ฮั่วปลดแก๊งออฟโฟร์จากอำนาจทางการเมืองโดยจัดการจับกุมพวกเขาในกรุงปักกิ่ง ต่อมาเขาดำรงตำแหน่งประธานพรรคและประธานคณะกรรมาธิการกลางการทหาร ฉะนั้นเขาจึงเป็นผู้นำเพียงคนเดียวที่เคยดำรงตำแหน่งหัวหน้าพรรค นายกรัฐมนตรีและประธานคณะกรรมาธิการกลางการทหารพร้อมกันฮั่วพยายามปฏิรูปสายกลางและย้อนส่วนเกินบางส่วนของนโยบายสมัยการปฏิวัติวัฒนธรรม ทว่า เพราะเขายืนกรานสืบทอดแนวทางแบบเหมาและปฏิเสธรับการปฏิรูปขนานใหญ่ จึงเผชิญกับการต่อต้านในหมู่ระดับสูงของพรรค ในเดือนธันวาคม 1978 กลุ่มสมาชิกพรรคซึ่งมีเติ้ง เสี่ยวผิงเป็นผู้นำ ซึ่งเป็นนักปฏิรูปปฏิบัตินิยม บีบให้ฮั่วออกจากอำนาจแต่ยังให้เขามีตำแหน่งอยู่บ้าง ฮั่วค่อย ๆ หลบออกจากวังวนการเมือง แต่ยังยืนยันความถูกต้องของหลักการเหมา เขาถูกจดจำว่าเป็นบุคคลยุคเปลี่ยนผ่านในประวัติศาสตร์การเมืองจีนสมัยใหม่