ฮาง ทุน ฮัก (
เขมร: ហង្ស ធុន ហាក់ Hang Thun Hak) เป็นนักการเมือง นักเขียนบทละคร และนักวิชาการฝ่ายซ้ายใน
กัมพูชา เกิดเมื่อ 21 สิงหาคม พ.ศ. 2469 ที่
จังหวัดกำปงจาม[1] ฮักเรียนวิชา
โขนละครที่โรงเรียนนาฏกรรมสาราแบรณาที่
ปารีส ทำให้เขาเข้าไปเกี่ยวข้องกับกลุ่มนักศึกษาหัวรุนแรงซึ่งต่อมาจะกลายเป็นผู้นำ
พรรคคอมมิวนิสต์กัมพูชา ฮักกลับมาในกัมพูชาเมื่อ
พ.ศ. 2494 และเคยเข้าร่วมกับกลุ่มของ
เซิง งอกทัญซึ่งเป็นกลุ่มที่ต่อต้าน
ฝรั่งเศสในเขตป่าของ
จังหวัดเสียมราฐ และกลับเข้าสู่เมืองเมื่อ
พ.ศ. 2496 ในช่วงเวลาก่อนที่กัมพูชาจะได้รับเอกราชไม่นานภายใต้
ระบอบสังคมของสมเด็จพระ
นโรดม สีหนุ ฮักสอนที่โรงเรียนการละครแห่งชาติ งานของเขาเน้นที่การพัฒนา
ละครพูดยุคใหม่ของกัมพูชา เป็นอาจารย์ใน
วิทยาลัยพระสีสุวัตถิ์ เจ้ากรมละครแห่งชาติและเป็นอธิการบดี
มหาวิทยาลัยภูมินทร์วิจิตรศิลปะ ซึ่งเขาเป็นผู้ก่อตั้งเมื่อ พ.ศ. 2508 - 2513
[2] ฮักได้แปลบทละครจากยุโรปหลายเรื่องเป็นภาษาเขมรและแต่งขึ้นมาเองหลายเรื่อง ละครของเขาหลายเรื่อง เช่น Thma Raom (ทมอ รำ) Kanya Chareya (กัญญา จริยา) มุ่งโจมตีการฉ้อราษฎร์บังหลวงของรัฐบาล ฮักมีความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดกับพระนาง
สีสุวัตถิ์ กุสุมะ พระมารดาของสมเด็จพระนโรดม สีหนุ ซึ่งช่วยปกป้องงานของเขารัฐประหาร พ.ศ. 2513 นำโดยนายพล
ลน นล ทำให้อำนาจของสมเด็จพระนโรดม สีหนุ สิ้นสุดลง และจัดตั้ง
สาธารณรัฐเขมรขึ้นมาแทน ในครั้งแรก ฮักเข้าไปผู้นำของ
กรมประชาชน พรรคที่มีแนวคิดทางด้านสังคมนิยมที่เขาเคยเป็นสมาชิกมาก่อน ต่อจากนั้น ฮักเข้าร่วมกับ
พรรคสาธารณรัฐสังคมนิยมที่นำโดยลน นล ได้เป็นรัฐมนตรีกระทรวงอภิวัฒน์สหคมน์และเป็นนายกรัฐมนตรีระหว่าง 17 ตุลาคม พ.ศ. 2515 – 17 เมษายน พ.ศ. 2516ในช่วงเวลานั้น สาธารณรัฐเขมรอ่อนแอลงเนื่องจากการทำสงครามกับฝ่าย
รัฐบาลราชอาณาจักรสหภาพแห่งชาติกัมพูชาซึ่งเกิดจากความร่วมมือระหว่างเจ้าสีหนุกับ
พรรคคอมมิวนิสต์กัมพูชา สหรัฐอเมริกายุติการให้ความช่วยเหลือ และการที่สีหนุปฏิเสธที่จะเจรจาด้วย ฮักเป็นตัวกลางในการพยายามติดต่อเพื่อเจาจรากับฝ่ายเขมรแดงผ่านทาง
ฮู ยวน[3] และส่งพระนาง
สีสุวัตถิ์ กุสุมะ ไปลี้ภัยยัง
ประเทศจีนเมื่อ พ.ศ. 2516 หลังจากลน นล ลี้ภัยออกจากกัมพูชาเมื่อ
1 เมษายน พ.ศ. 2518 ฮักได้รับเลือกให้เป็นตัวแทนของฝ่ายรัฐบาลที่จะเจรจากับ
เขมรแดง เขาหายสาบสูญไปหลังจากพนมเปญแตกเมื่อ 17 เมษายน เชื่อว่าเขาถูกประหารชีวิตไปพร้อมๆ กับเจ้าหน้าที่ของฝ่ายสาธารณรัฐเขมรที่ถูกเขมรแดงจับได้ทั้งหมด