ประกอบด้วยแหล่งวัฒนธรรม ๕ แหล่งรวมทั้งภูเขากินไกซันอันศักดิ์สิทธิ์ ปรากฏเป็นหลักฐานร่องรอยของสถานที่ราชการ กำหนดอายุตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ ๑๑ และ ๑๒/ พุทธศตวรรษที่ ๑๖-๑๗ ในช่วงสมัยที่ฮิราอิซูมิเป็นศูนย์กลางการปกครองของอาณาจักรทางเหนือ และเป็นคู่แข่งกับเกียวโต อาณาจักรนี้สร้างอยู่บนพื้นฐานความคิด ตามคติความเชื่อเรื่องจักรวาล ของพระพุทธศาสนานิกายมหายาน สุขาวดีที่แพร่หลายเข้ามาในญี่ปุ่นในช่วงคริสต์ศตวรรษที่ ๘/ พุทธศตวรรษที่ ๑๓ สมบัติทางวัฒนธรรมชิ้นนี้แสดงถึงความเป็นดินแดนสุขาวดีอันเป็นที่ปรารถนาของมนุษย์ภายหลังความตาย รวมทั้งความสงบของจิตใจในขณะที่ยังมีชีวิตอยู่ นิกายสุขาวดีจึงพัฒนาขึ้นในการออกแบบและวางผังสวนที่เป็นลักษณะเฉพาะของญี่ปุ่น ด้วยการผสมผสานกันระหว่างการบูชาธรรมชาติตามความเชื่อดั้งเดิมและลัทธิชินโตของชาวญี่ปุ่น