เมนูนำทาง
ฮิเดกิ_ชิรากาวะ งานวิจัยขณะที่ทำงานเป็นผู้ช่วยวิจัยที่สถาบันเทคโนโลยีแห่งโตเกียวนั้น ชิรากาวะได้ค้นพบพอลิอะเซทิลีนซึ่งมีลักษณะปรากฏคล้ายกับโลหะ เมื่ออลัน แมกเดอร์มิดมาเยี่ยมสถาบันเทคโนโลยีแห่งโตเกียวในปี พ.ศ. 2518 แมกเดอร์มิดสนใจผลการค้นพบนี้ของชิรากาวะมาก และได้ชักชวนให้ชิรากาวะมาเป็นนักวิจัยหลังปริญญาเอกที่ห้องปฏิบัติการของเขาที่มหาวิทยาลัยเพนซิลเวเนียในปีถัดมา ทั้งสองร่วมกับนักฟิสิกส์อีกหนึ่งคนคืออลัน ฮีเกอร์ได้ร่วมกันพัฒนาคุณสมบัติการนำไฟฟ้าของพอลิอะเซทิลีน ซึ่งในปี พ.ศ. 2520 พวกเขาพบว่าเมื่อนำพอลิเมอร์ไปทำปฏิกิริยา (โดป) ด้วยไอของไอโอดีนจะได้พอลิเมอร์ที่มีคุณสมบัติการนำไฟฟ้าดีขึ้น[2][3] ซึ่งนำไปสู่รางวัลโนเบลสาขาเคมีที่ได้รับร่วมกันในปี พ.ศ. 2543
ในปี พ.ศ. 2522 ชิรากาวะดำรงตำแหน่งเป็นผู้ช่วยศาสตราจารย์ที่มหาวิทยาลัยสึกูบะ ก่อนจะเลื่อนชั้นขึ้นเป็นศาสตราจารย์ในอีกสามปีถัดมา
เมนูนำทาง
ฮิเดกิ_ชิรากาวะ งานวิจัยใกล้เคียง
ฮิเดกิ โทโจ ฮิเดกิ ชิรากาวะ ฮิเดกิ ยูกาวะ ฮิเดกัซ ฮิมารูยะ ฮิเดกาซุ อิจิโนเซะ ฮิเดกิ โทดากะ ฮิเดกิ โมริ ฮิเดโยะ โนงูจิ ฮิเดโตะ มัตสึโมโตะ ฮิเดอากิ ทากิซาวะแหล่งที่มา
WikiPedia: ฮิเดกิ_ชิรากาวะ //doi.org/10.1039%2FC39770000578 https://www.japantimes.co.jp/news/2000/10/25/natio... https://www.japantimes.co.jp/news/2016/10/16/natio... https://web.archive.org/web/20170925132527/https:/... https://www.nobelprize.org/prizes/chemistry/2000/s... https://www.nobelprize.org/prizes/chemistry/2000/s... https://pubs.rsc.org/en/content/articlepdf/1977/c3...