เกาะนิวไอร์แลนด์ (อังกฤษ: New Ireland) เป็นเกาะขนาดใหญ่ในประเทศปาปัวนิวกินี มีพื้นที่ราว 7,404 กม²[2] เป็นเกาะที่ใหญ่ที่สุดของจังหวัดนิวไอร์แลนด์ ตั้งอยู่ทางตะวันออกเฉียงเหนือของเกาะนิวบริเตน ซึ่งทั้งสองเกาะเป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มเกาะบิสมาร์กในปี ค.ศ. 1616 นักเดินเรือชาวดัตช์ชื่อ จาคอบ เล แมร์และวิลเลม ชเกาะเทน พบเกาะ แต่ไม่เป็นที่รู้จักมากนัก จนตกเป็นดินแดนอารักขาของเยอรมนีใน ค.ศ. 1884 หลังสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง เป็นส่วนหนึ่งของดินแดนในอาณัติของออสเตรเลีย ในสงครามโลกครั้งที่สอง ญี่ปุ่นได้ยึดครองในระหว่างปี ค.ศ. 1942-1944