สนามฟุตบอลแห่งแรกที่มีซุ้มม้านั่งสำรองคือสนามกีฬาพิตโตดรี อันเป็นสนามเหย้าของสโมสรฟุตบอลแอเบอร์ดีน ที่ซึ่งซุ้มม้านั่งสำรองได้รับการแนะนำโดยผู้ฝึกสอนชื่อโดนัลด์ โคลแมน ในช่วงคริสต์ทศวรรษ 1920 ซึ่งเขาต้องการสถานที่สำหรับจดบันทึกและสังเกตผู้เล่นของเขา (โดยเฉพาะเท้าของพวกเขา จึงเป็นเหตุผลที่ทำให้ต่ำกว่าระดับสนามบางส่วน) โดยไม่ต้องเสียสละที่พักที่อัฒจันทร์เตรียมไว้ให้[2]

ส่วนพื้นที่ที่กำหนดไว้ของเขตเทคนิคได้รับการบัญญัติในส่วนหมายเหตุของกติกาฟุตบอลใน ค.ศ. 1993[1]