เครื่องกลดังกล่าวนี้ถูกพบโดยบังเอิญในซากเรือโบราณ ซึ่งถูกค้นพบในช่วงเวลาไม่นานนักก่อนเทศกาลอีสเตอร์ ค.ศ. 1900 ที่ความลึก 42 เมตร นักดำน้ำชาวกรีกที่ค้นหาฟองน้ำ ได้นำสิ่งของต่าง ๆ รวมทั้งรูปปั้นมากมายขึ้นมาด้วย แต่การค้นพบที่น่าสนใจที่สุดจากซากเรืออับปางครั้งนี้ เกิดขึ้นเมื่อวันที่ 17 พฤษภาคม ค.ศ. 1902 เมื่อนักโบราณคดี ชื่อ สปืริโดน สไตส์ (Σπυρίδων Στάης) ได้สังเกตเห็นเศษหินชิ้นหนึ่งที่ได้จากบริเวณดังกล่าว มีเฟืองล้ออันหนึ่งฝังจมอยู่ เมื่อตรวจสอบโดยละเอียด ก็พบว่า สิ่งที่เข้าใจว่าเป็นหินนั้น ที่จริงก็คือ กลไกชนิดหนึ่งที่สึกกร่อนและผุพัง มีน้ำหนักมาก ซึ่งคงเหลืออยู่เป็น 3 ชิ้นส่วนใหญ่ ๆ และมีชิ้นส่วนเล็ก ๆ อีกนับสิบ ๆ ชิ้น อุปกรณ์ดังกล่าวมีขนาดประมาณ 30 คูณ 15 เซนติเมตร และมีความหนาขนาดหนังสือ ทำจากสำริด เดิมติดตั้งไว้บนกรอบไม้ มีข้อความจารึกไว้กว่า 2,000 ตัว ซึ่งถอดความได้แล้วประมาณ 95% ข้อความจารึกทั้งหมดยังไม่มีการตีพิมพ์เผยแพร่

อุปกรณ์ที่ว่านี้ถูกนำไปจัดแสดงใน กลุ่มสำริด แห่งพิพิธภัณฑสถานโบราณคดีแห่งชาติ กรุงเอเธนส์ ประเทศกรีซ พร้อมกับอุปกรณ์ที่จำลองขึ้นใหม่ ส่วนอุปกรณ์จำลองอีกชิ้น จัดแสดงไว้ในพิพิธภัณฑ์คอมพิวเตอร์อเมริกัน ในเมืองโบซแมน รัฐมอนแทนา สหรัฐอเมริกา