เครื่องหมายบาดเจ็บ (เยอรมัน: Verwundetenabzeichen) เป็นเครื่องราชอิสริยาภรณ์ทางทหารที่ถูกประกาศใช้เป็นครั้งแรกโดยจักรพรรดิวิลเฮล์มที่ 2 แห่งเยอรมนี เมื่อวันที่ 3 มีนาคม 1918 ซึ่งเป็นการปูนบำเหน็จให้แก่ทหารที่ได้บาดเจ็บจากการรบหรือป่วยเป็นโรคหิมะกัด (frostbitten) ในกองทัพจักรวรรดิเยอรมันระหว่างสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง.ในช่วงระหว่างสงครามโลก,มันเป็นรางวัลปูนบำเหน็จให้แก่สมาชิกของกองทัพเยอรมัน ผู้ที่เข้าร่วมรบกับฝ่ายชาตินิยมในสงครามกลางเมืองสเปนในปี 1938-39,และได้รับบาดเจ็บจากการสู้รบ.นอกจากนั้นมันได้เป็นรางวัลปูนบำเหน็จให้แก่สมาชิกของไรชส์เวร์,เวร์มัคท์,เอสเอส และองค์กรการดูแลคอยสนับสนุนในระหว่างสงครามโลกครั้งที่สอง.หลังจากนั้นในเดือนมีนาคม ปี 1943 เนื่องจากการทิ้งระเบิดแบบปูพรมของเครื่องบินฝ่ายสัมพันธมิตรหลายต่อหลายครั้งก็ยังได้มอบให้แก่พลเมืองที่ได้รับบาดเจ็บจากการโจมตีทางอากาศ.นอกจากนั้นมันยังเป็นการปูนบำเหน็จให้แก่ผู้ที่ได้รับบาดเจ็บที่ผลจากการถูกฝ่ายศัตรูโจมตี ยกเว้นแต่เป็นโรคหิมะกัด.เหรียญเครื่องหมายบาดเจ็บจะมีอยู่ 3 แบบตามระดับขั้นคือ ทอง (ขั้นที่ 1),เงิน (ขั้นที่สอง) และสีดำ (ขั้นที่สาม)นอกจากเหนือจากนั้นแล้วก็ยังได้มีเหรียญเครื่องหมายบาดเจ็บอีกแบบหนึ่งซึ่งถือเป็นเหรียญพิเศษคือเครื่องหมายบาดเจ็บในวันที่ 20 กรกฎาคม 1944 เป็นเครื่องราชอิสริยาภรณ์แบบใหม่เพื่อมอบให้แก่ผู้ที่ได้รับบาดเจ็บจากการลอบสังหารฟือเรอร์อดอลฟ์ ฮิตเลอร์ที่รังหมาป่าในแผนลับ 20 กรกฎาคม ซึ่งจะมีสามแบบตามระดับขั้นเช่นเดียวกัน.