เจ้าชายกะนอง
เจ้าชายกะนอง

เจ้าชายกะนอง

เจ้าชายกะนอง (พม่า: ကနောင်မင်းသား; 31 มกราคม 1820 – 2 สิงหาคม 1866) หรือ กะนอง มินธะ พระราชโอรสของ พระเจ้าแสรกแมง กษัตริย์องค์ที่ 8 แห่ง ราชวงศ์โก้นบอง และเป็นพระราชอนุชาของ พระเจ้ามินดง กษัตริย์องค์ที่ 10 ภายหลังจากจบ สงครามอังกฤษ-พม่าครั้งที่สอง เจ้าชายกะนองและ เจ้าชายมินดง ได้ทำการโค่นล้มราชบัลลังก์พระเชษฐาต่างพระมารดา พระเจ้าพุกามแมง กษัตริย์องค์ที่ 9 เจ้าชายมินดงขึ้นสืบราชบัลลังก์เป็นพระเจ้ามินดงส่วนเจ้าชายกะนองได้รับการสถาปนาเป็นรัชทายาทผู้มีสิทธิโดยตรงเจ้าชายกะนองได้รับพระสมัญญาว่า เจ้าชายแห่งสงคราม รวมถึงได้รับความนิยมจากประชาชนเนื่องจากพระองค์ได้นำวิวัฒนาการสมัยใหม่ของตะวันตกเข้าสู่พม่ารวมถึงส่งเหล่าบัณฑิตไปยังประเทศในทวีปยุโรปและโปรดให้ตั้งโรงสรรพาวุธขึ้นเจ้าชายกะนองสิ้นพระชนม์พร้อมกับพระโอรสอีก 3 พระองค์เมื่อวันที่ 2 สิงหาคม ค.ศ. 1866 ที่ ลุตตอ หรือที่ประชุมสภาขุนนางระหว่างการก่อกบฏภายใต้การนำของ เจ้าชายมยิ่นกุน และ เจ้าชายมยิ่นกุนเดง พระราชโอรสของพระเจ้ามินดงที่ประสูติแต่ พระสนมเอกตองชเวเยที่ 1

เจ้าชายกะนอง

ชายา 18 พระองค์
พระราชบุตร พระโอรส 20 พระองค์, พระธิดา 15 พระองค์
อุปราชาภิเษก 11 มิถุนายน ค.ศ. 1853
ราชวงศ์ โก้นบอง
ก่อนหน้า พุกาม
พระราชมารดา พระนางเมนู
พระราชบิดา แสรกแมง
สวรรคต 2 สิงหาคม ค.ศ. 1866 (46 ปี 183 วัน)
มัณฑะเลย์
ถัดไป สีป่อ
ประสูติ 31 มกราคม ค.ศ. 1820
อมรปุระ
ศาสนา พุทธเถรวาท
ดำรงพระยศ 18 กุมภาพันธ์ 1853 – 2 สิงหาคม 1866

ใกล้เคียง

เจ้าชายวิลเลียม เจ้าชายแห่งเวลส์ เจ้าชายฟิลิป ดยุกแห่งเอดินบะระ เจ้าชายอับดุล มาตีนแห่งบรูไน เจ้าชายจอร์จแห่งเวลส์ เจ้าชายแฮร์รี ดยุกแห่งซัสเซกซ์ เจ้าชายฟูมิฮิโตะ อากิชิโนะโนะมิยะ เจ้าชายฮุซัยน์ มกุฎราชกุมารแห่งจอร์แดน เจ้าชายคริสเตียน มกุฎราชกุมารแห่งเดนมาร์ก เจ้าชายเอ็ดเวิร์ด ดยุกแห่งเอดินบะระ เจ้าชายอาลแบร์ที่ 2 เจ้าผู้ครองโมนาโก