หลังจาก สมเด็จพระเจ้าเฟรเดอริกที่ 9 แห่งเดนมาร์ก ผู้เป็นพระเชษฐา มีพระราชธิดาถึง 3 พระองค์ และเป็นที่ประจักษ์แล้วว่า จะไม่มีพระราชโอรส พระองค์จึงได้รับกการสถาปนาเป็น รัชทายาทแห่งเดนมาร์ก ณ ตอนนั้น พระองค์อยู่ในลำดับการสืบราชสันตติวงศ์เดนมาร์ก ลำดับที่ 2 ต่อจากพระเชษฐา จนกระทั่ง 26 มีนาคม พ.ศ. 2496 กฎมณเฑียรบาลก็ถูกแก้ไขให้สตรีสามารถขึ้นครองราชย์ได้ ทำให้พระองค์อยู่ในลำดับที่ 4 ต่อจากพระภาติยะทั้ง 3 พระองค์ คือ

• เจ้าหญิงมาร์เกรเธอ มกุฎราชกุมารีแห่งเดนมาร์ก (ต่อมาเสด็จขึ้นครองราชย์เป็น สมเด็จพระราชินีนาถมาร์เกรเธอที่ 2 แห่งเดนมาร์ก)
• เจ้าหญิงเบเนดิกเทอแห่งเดนมาร์ก (ต่อมาเสมรสกับ เจ้าชายริชาร์ดแห่งไซน์-วิตเกินชไตน์-เบเลบวร์ก) พระบุตรไม่มีสิทธิในการครองราชย์
• เจ้าหญิงอันเนอ-มารีแห่งเดนมาร์ก (ต่อมาเป็น สมเด็จพระราชินีอันเนอ-มารีแห่งกรีซ) พระองค์และพระราชบุตรไม่มีสิทธิในการครองราชย์

แต่ในสุดแล้ว พระองค์ก็สิ้นพระชนม์ โดยยังคงพระอิสริยยศ รัชทายาทแห่งเดนมาร์ก