นายกรัฐมนตรี

หลังจากที่กองทัพญี่ปุ่นเป็นฝ่ายเพลี่ยงพล้ำในศึกต่างๆและการทิ้งระเบิดปรมาณู พลเอกเจ้าฮิงาชิกูนิก็เริ่มเป็นฝ่ายต่อต้านนโยบายสู้ตายของกองทัพ เขาพยายามเรียกร้องให้รัฐบาลยอมรับปฏิญญาพ็อทซ์ดัมของฝ่ายสัมพันธมิตร ได้รับโปรดเกล้าจากจักรพรรดิโชวะให้ดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีเมื่อวันที่ 17 สิงหาคม ค.ศ. 1945 แทนที่พลเรือเอก คันตาโร ซูซูกิ โดยรัฐบาลฮิงาชิกูนิมีภารกิจอยู่สองประการคือ ประการแรกคือกองทัพทั้งหมดยุติความเป็นศัตรูและถอนกำลังทหาร และประการที่สองคือ ทำให้ประชาชนชาวญี่ปุ่นวางใจว่าสถาบันจักรพรรดิจะได้รับความคุ้มครองและอยู่รอดปลอดภัย อย่างไรก็ตาม เจ้าฮิงาชิกูนิลาออกจากตำแหน่งหลังยอมจำนนได้เจ็ดวันเนื่องจากข้อพิพาทเรื่องกองทัพสหรัฐจะให้ญี่ปุ่นยกเลิกกฎหมายรักษาความสงบ ค.ศ. 1925

หลังการลาออกฯ

หลังจากที่ทรงลาออกจากตำแหน่งนายกรัฐมนตรี ต้นปี ค.ศ. 1946 ได้ทรงให้สัมภาษณ์กับหนังสือพิมพ์โยมิอูริโฮจิและเดอะนิวยอร์กไทมส์ว่า สมาชิกพระราชวงศ์ต่างยินยอมที่จะให้สมเด็จพระจักรพรรดิฮิโรฮิโตะสละราชสมบัติ โดยที่เจ้าทากามัตสึจะทรงเป็นผู้สำเร็จราชการแผ่นดินไปจนกว่ามกุฎราชกุมารอากิฮิโตะจะเจริญพระชันษา อย่างไรก็ตาม แนวคิดนี้ถูกคัดค้านจากนายกรัฐมนตรีจิจูโร ชิเดฮาระและรัฐมนตรีกระทรวงวัง

ในค.ศ. 1946 เจ้าฮิงาชิกูนิได้ทูลขอลาออกจากพระราชวงศ์ไปเป็นสามัญชนแต่องค์จักรพรรดิไม่ทรงยินยอม อย่างไรก็ตาม เมื่อวันที่ 17 ตุลาคม ค.ศ. 1947 สหรัฐอเมริกาได้ล้มเลิกระบอบคาโซกุของญี่ปุ่น ทำให้สมาชิกราชสกุลต่างๆรวมถึงเจ้าฮิงาชิกูนิถูกถอดยศและฐานันดรรวมถึงถูกริบทรัพย์บางส่วน

อดีตเจ้าฮิงาชิกูนิถึงแก่อนิจกรรมด้วยอาการหัวใจล้มเหลวเมื่อวันที่ 20 มกราคม ค.ศ. 1990 ในกรุงโตเกียว ขณะมีพระชันษา 102 ปี 48 วัน