ตำแหน่ง เจ้าผู้อารักขาแห่งอังกฤษ สกอตแลนด์ และไอร์แลนด์ เป็นตำแหน่งประมุขแห่งรัฐระหว่างสมัยไร้กษัตริย์อังกฤษ (English Interregnum) ซึ่งตามมาจากสมัยการปกครองอยู่ชั่วระยะหนึ่งของเครือจักรภพแห่งอังกฤษ ภายใต้ “สภาแห่งรัฐ” ผู้ที่ดำรงตำแหน่งคนแรกคือโอลิเวอร์ ครอมเวลล์ที่ดำรงตำแหน่งระหว่างเดือนธันวาคม ค.ศ. 1653 จนถึงเดือนกันยายน ค.ศ. 1658 และต่อมาโดยริชาร์ด ครอมเวลล์ บุตรชาย ระหว่างเดือนกันยายน ค.ศ. 1658 จนถึงเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 1659 ซึ่งเป็นสมัยที่เรียกว่ายุครัฐในอารักขา (The Protectorate) เอกสาร "ตราสารการปกครอง" (รัฐธรรมนูญของสาธารณรัฐ) ยังระบุไว้ด้วยว่า—

โอลิเวอร์ ครอมเวลล์, ผู้บัญชาการทหารสูงสุดแห่งอังกฤษ, สกอตแลนด์ และไอร์แลนด์ จักเป็น, และด้วยคำประกาศในเอกสารฉบับนี้, เจ้าผู้อารักขาแห่งเครือจักรภพแห่งอังกฤษ สกอตแลนด์ และไอร์แลนด์,และดินแดนใต้อาณัติ นับแต่บัดนี้ จนกว่าชีวิตจะหาไม่

รัฐธรรมนูญฉบับที่มาแทนที่ในปี ค.ศ. 1657, "ฎีกาและคำแนะนำอันนอบน้อม", ให้อำนาจเจ้าผู้อารักขาในการเลือกผู้สืบทอดได้. ครอมเวลล์จึงเลือก ริชาร์ด บุตรชายคนโตสุดที่ยังมีชีวิตอยู่ ผู้ซึ่งไม่มีประสบการณ์ในแวดวงการเมืองเลย เป็นผู้สืบทอด. นี้เป็นวิธีการเลือกผู้นำโดยไม่มีการลงคะแนนใดๆ และยังคล้ายคลึงกับการสืบสันติวงศ์ ในทางพฤตินัยและยังมีการประดิษฐ์ธรรมเนียมยศอย่างกษัตริย์ ("โดยพระคุณของพระเจ้า และ สาธารณรัฐเจ้าผู้อารักขาแห่งอังกฤษ สกอตแลนด์ และไอร์แลนด์") และจารีตแบบระบอบกษัตริย์ เช่น การแต่งตั้งอัศวิน.

ครอมเวลล์ผู้บุตร, ผู้สืบทอดตําแหน่งต่อจากบิดาในเดือนกันยายน ค.ศ. 1658, ดำรงตำแหน่งอยู่เพียงแปดเดือน ก่อนที่จะลาออกจากตําแหน่งในเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 1659ตามมาด้วยการก่อตั้งสภาแห่งรัฐ ขึ้นมาอีกครั้ง และจบลงด้วยการ การฟื้นฟูราชวงศ์อังกฤษ โดยรัฐสภาอัญเชิญ พระเจ้าชาลส์ที่ 2 ให้กลับมาครองราชย์เป็นพระมหากษัตริย์อังกฤษ

เจ้าผู้อารักขา (1653–59)