เจ้าพระยาศรีธรรมาธิราช มีนามเดิมว่า เวก (บางแห่งว่าเวทย์[1] หรือ เวศ[2]) เกิดเมื่อปีฉลู จ.ศ. 1203 (ตรงกับ พ.ศ. 2384) เป็นบุตรเจ้าพระยาภูธราภัย (นุช บุณยรัตพันธุ์) ได้รับราชการเป็นมหาดเล็กมีบรรดาศักดิ์เป็นนายพิไนยราชกิจ หุ้มแพร ในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว[3]

ในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ได้เลื่อนเป็นนายกวดมหาดเล็ก หุ้มแพรต้นเชือก ต่อมาเลื่อนเป็นพระสุริยภักดี เจ้ากรมสนมทหาร แล้วเป็นพระยาราชวรานุกูล ปลัดทูลฉลองกระทรวงมหาดไทย ตามลำดับ โปรดให้เป็นแม่ทัพไปสงครามปราบฮ่อแล้วต้องปืนข้าศึกจนบาดเจ็บสาหัส ต่อมาเลื่อนเป็นพระยาศรีธรรมาธิราช ผู้ช่วยราชการกระทรวงวัง ถือศักดินา ๕๐๐๐ เมื่อวันที่ 21 ตุลาคม พ.ศ. 2435[4]จนถึงวันที่ 10 พฤศจิกายน พ.ศ. 2448 จึงโปรดให้เลื่อนเป็นเจ้าพระยาศรีธรรมาธิราช อันเตบุริกามาตย์มหานิเวศนานุรักษ์ ภูธรามัจศักดิพิพัฒ ศรีสัตยธาดา อภัยพิริยบรากรมพาหุ ดำรงศักดินา 10000[5]

เจ้าพระยาศรีธรรมาธิราชถึงแก่อสัญกรรมในวันที่ 23 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2452 (นับแบบปัจจุบันเป็นปี พ.ศ. 2453) วันต่อมาเวลาบ่าย 4 โมงเศษ สมเด็จพระเจ้าลูกยาเธอ เจ้าฟ้าฯ กรมขุนนครสวรรค์วรพินิต เสด็จแทนพระองค์ไปพระราชทานน้ำหลวงอาบศพ เจ้าพนักงานแต่งศพ ยกลงลองใน ตั้งบนฐานกระจก ประกอบโกศแปดเหลี่ยม แวดล้อมด้วยฉัตรเบญจา 4 คัน พระพิธีธรรมสวดพระอภิธรรมมีกำหนด 3 คืน[2]