ประวัติ ของ เจ้าพระยาเพ็ชร์พิไชย_(ใจ)

เจ้าพระยาเพ็ชร์พิไชย (ใจ) เป็นบุตรคนโตของเจ้าพระยาชำนาญภักดี (สมบุญ) สืบเชื้อสายมาจากเจ้าพระยาบวรราชนายก (เฉกอะหมัด) เมื่อโตขึ้นเจ้าพระยาชำนาญภักดี (สมบุญ) บิดาได้นำถวายตัวเป็นมหาดเล็กหลวง ในสมเด็จพระนารายณ์มหาราช ต่อมาสมเด็จพระนารายณ์สวรรคต พระเพทราชา จางวางกรมพระคชบาล ได้เป็นพระมหากษัตริย์ ได้โปรดเกล้าตั้งให้นายจิตร บุตรเจ้าพระยาชำนาญภักดี (สมบุญ) เป็นที่พระพรหมสุรินทร์ เจ้ากรมพระตำรวจฝ่ายพระราชวังบวร และได้ถึงแก่กรรมในต้นแผ่นดินพระเพทราชา ส่วนนายใจ พี่ชายหาได้มีบรรดาศักดิ์ในสมัยนั้นไม่

จนต่อมาครั้งแผ่นดินสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศ จึงโปรดเกล้าตั้งนายใจ บุตรเจ้าพระยาชำนาญภักดี (สมบุญ) เป็นพระยาเพชรพิไชย จางวางกรมล้อมพระราชวังหลวง ต่อมาพระยาเพชรพิไชย (ใจ) ได้เลื่อนขึ้นเป็นเจ้าพระยาในนามเดิม ส่วนตำแหน่งราชการได้เป็นสมุหนายก อรรคมหาเสนาบดีกรมมหาดไทย[1]

ใกล้เคียง

เจ้าพระยารามราฆพ (หม่อมหลวงเฟื้อ พึ่งบุญ) เจ้าพระยาธรรมศักดิ์มนตรี (สนั่น เทพหัสดิน ณ อยุธยา) เจ้าพระยาพิษณุโลก (เรือง โรจนกุล) เจ้าพระยาวงษานุประพัทธ์ (หม่อมราชวงศ์สท้าน สนิทวงศ์) เจ้าพระยาเทเวศร์วงศ์วิวัฒน์ (หม่อมราชวงศ์หลาน กุญชร) เจ้าพระยาศรีธรรมาธิเบศ (จิตร ณ สงขลา) เจ้าพระยายมราช (ปั้น สุขุม) เจ้าพระยาพระเสด็จสุเรนทราธิบดี (หม่อมราชวงศ์เปีย มาลากุล) เจ้าพระยาบดินทรเดชา (สิงห์ สิงหเสนี) เจ้าพระยาสุรศักดิ์มนตรี (เจิม แสง-ชูโต)