เจ้าสุริยะจางวาง มีพระนามเดิมว่า "เจ้าคำป้อ" เป็นราชบุตรของเจ้าวรญาณรังษี กับแม่เจ้าสุวันไล ณ ลำปาง ได้ครองนครลำปางสืบต่อจากเจ้าหลวงพรหมาภิพงษธาดา เมื่อคราวที่เจ้าหลวงพรหมาภิพงษธาดา ชราภาพตั้งแต่ปี พ.ศ. 2425 เป็นต้นมา จนกระทั่งในปี พ.ศ. 2429 เจ้าหลวงพรหมาภิพงษธาดา ถึงแก่พิราลัย เจ้าสุริยะจึงได้เป็นผู้รักษาราชการเมืองนครลำปาง โดยในเอกสารบันทึกของครูบาอาโนธรรมชัย วัดปงสนุก ได้กล่าวไว้ในบันทึกประวัติวัดปงสนุกเหนือว่า "ในปี พ.ศ. 2430 ได้มีการบูรณะปฏิสังขรณ์วัดปงสนุกเหนือครั้งใหญ่ มีโยอุปัฐากคือ พระองค์ตนเป็นเจ้าหลวงสุริยะจางวาง และ พระองค์ตนเป็นเจ้านรนันท์ชัยชวลิต

แต่ในขณะนั้นรัฐบาลทางกรุงเทพฯ พยายามที่จะปลดเจ้าสุริยะจางวาง ออกจากการเป็นเจ้าผู้ครองนครลำปาง แต่ทว่าเจ้าสุริยะไม่ยอมรับอำนาจการจัดการของรัฐบาลกรุงเทพ และยึดถือตราประจำตำแหน่งไว้ครอบครอง

กระนั้นรัฐบาลทางกรุงเทพ ก็พยายามสนับสนุนเจ้าอุปราช (นรนันท์ไชย) ให้เป็นเจ้าหลวงอีกพระองค์หนึ่งในเวลาเดียวกัน นับได้ว่าช่วงเวลาดังกล่าวนครลำปาง มีเจ้าหลวง 2 พระองค์ แต่ในบางตำราประวัติศาสตร์กล่าวว่าเจ้าหลวงสุริยะ ลาออกจากตำแหน่งเจ้าผู้ครองนครลำปางในปี พ.ศ. 2430

ครั้นเมื่อปี พ.ศ. 2436 รัฐบาลได้ส่งพระยาทรงสุรเดชขึ้นมาเป็นข้าหลวงมณฑลลาวเฉียง และพระยาทรงสุรเดช ได้เจรจากับเจ้าสุริยะจางวางจนสำเร็จและยอมสละอำนาจดังกล่าว และกับการได้รับเงินปี 3,000-4,000 รูปี

เจ้าสุริยะจางวาง มีชายาคือ

1. แม่เจ้าคำมวล พิราลัยปีพ.ศ. 2430 มีราชโอรสคือ
   • เจ้าไชยสงคราม (ไม่ทราบนามเดิม) พิราลัย พ.ศ. 2421
2. แม่เจ้าคำบุ่ง มีราชโอรสธิดาคือ
   • เจ้าแก้วเมืองเมา
   • เจ้าบุรีรัตน์ (บุญฤทธิ์)
   • เจ้าน้อยเมือง
   • เจ้าน้อยน้อง
   • เจ้าหญิงน้อง
3. แม่เจ้าฟองแก้ว มีราชโอรสคือ
   • เจ้าราชบุตร (แก้วเมืองมูล) เจ้าราชบุตรเมืองพะเยา สมรสกับเจ้าบุษรา (หรือเจ้าบุษย์) ธิดาเจ้าหลวงพุทธวงศ์ เมืองพะเยา (หรือธิดาเจ้าหลวงอินต๊ะชมพู เมืองพะเยา)