บ้านเบื้องกลาง ของ เจ้าหน้าที่ของบ้าน

พลเมืองในบ้านเบื้องกลางมีหน้าที่ผลิตวัตถุดิบบางอย่างเพื่อการจัดการบันทึก อาทิ การหล่อทองเพื่อทำเป็นแผ่นทองคำ การทำปก การทำริบบิ้น การปิดทอง การวาดภาพประกอบ การเข้า้้เล่มบันทึึก และอีกมาก ก่อนที่จะถูกขนส่งไปยังบ้านเบื้องบนเพื่อทำการบันทึกต่อไป

สี่สมาคมแห่งบ้านเบื้องกลาง

ที่ราบสูงแต่ละชั้นในบ้านเบื้องล่างจะมีสมาคมอยู่สมาคมหนึ่ง พลเมืองทุกคนในบ้านเบื้องกลางจะต้องเป็นสมาชิกของชมรมของชั้นที่ตนอยู่ จึงจะสามารถทำกิจกรรมต่างๆ ในบ้านเบื้องกลางได้ ในบ้านเบื้องกลางมีสมาคมใหญ่ๆ อยู่ 4 สมาคม ได้แก่

สมาคมวิชาชีพปิดทองประดับหน้าหนังสือ

(อังกฤษ: The Guild of Gilding and Illumination) ประกอบด้วยพลเมืองทั้งหมดที่ทำงานอยู่ในทุ่งราบ มีหน้าที่เกี่ยวกับการปิดทอง เช่น หลอมทอง ตีทอง ปิดทอง เป็นต้น สถานที่ทำงานหลักคือโรงงานทำทองคำเปลว ซึ่งมีระบบการป้องกันที่ดี สถานที่อื่นๆ เช่น หอปกหน้าเป็นเลิศ อาคารของกิจกรรมนักวาดอักษรและฐานช่างริบบิ้น โดยมีที่พักผ่อนของพลเมืองอยู่ที่เมืองออเรียนเบิร์ก อยู่ห่างจากสถานที่ต่างๆ เท่ากันพอดี ควบคุมโดยย่ำรุ่งของวันศุกร์

สมาคมวิชาชีพวาดภาพประกอบและขยายขนาด

(อังกฤษ: The Guild of Illustration and Augmentation) ประกอบด้วยพลเมืองทั้งหมดที่ทำงานอยู่ในเบื้องกลางของเบื้องกลาง ไม่ได้บรรยายการทำงานของพวกเขา แต่คาดว่าคงทำหน้าที่เกี่ยวกับภาพวาดและการขยายขนาดตามชื่อ ควบคุมโดยย่ำค่ำของวันศุกร์

สมาคมวิชาชีพชั้นสูงแห่งการเข้าเล่มและบูรณะ

(อังกฤษ: High Guild of Binding and Restoration) ประกอบด้วยบรรดาพลเมืองที่ทำงานอยู่ในที่ราบชั้นสูงสุด สมาชิกของสมาคมนี้มักเป็นคนเจ้าเล่ห์และเกียจคร้าน พวกเขาประกาศเป็นกลางระหว่างการต่อสู้ระหว่างพลเมืองของบ้านเบื้องกลางและบ้านเบื้องบน อยู่ใต้การควบคุมของจาเคม มิลคาเป็นลำดับที่สองและดิ๊กบี้เป็นลำดับที่สาม แต่ว่าย่ำรุ่งได้เปลี่ยนตำแหน่งของจาเคมกับของดิ๊กบี้ เพราะฉะนั้นปัจจุบันสมาคมวิชาชีพชั้นสูงแห่งการเข้าเล่มและบูรณะจึงมาอยู่ใต้การควบคุมของดิ๊กบี้แทน ควบคุมโดยยามเที่ยงของวันศุกร์ แต่อาเธอร์ได้แต่งตั้งให้ย่ำรุ่งของวันศุกร์เป็นผู้บัญชาการชุมทางเข้าเล่มในตอนศุกร์รัตติกาล

สมาคมผู้ขับเคลื่อนทางน้ำมีเกียรติสูงส่ง

(อังกฤษ: The Noble and Exalted Association of Waterway Motivators) เป็นสมาคมของเหล่าคนผลักกระดาษ หน้าที่ของพวกเขาคือล่องแพไปตามคลอง ขนส่งเอกสารระหว่างที่ราบสามชั้น และเปิดปิดประตูฟ้า มีปีเตอร์ เพอร์กิน เป็นเลขานุการสมาคม สมาคมนี้ไม่อนุญาตให้นำปีกขึ้นแพ

นอกนั้นอาจจะมีสมาคมพิเศษอีกมาก แต่ไม่ได้มีการกล่าวถึง

เจ้าหน้าที่อื่นๆ

  • ยุวชนเกราะทอง (The Gilded Youth)

เป็นกลุ่มของเด็กของคนเป่าปี่ที่อังคารเคร่งนำไปดัดแปลงให้เป็นโลหะ ไม่อาจรู้ได้ว่าภายในยังมีเนื้อหนังของผู้รู้ตายอยู่หรือไม่ พวกเขาสวมเกราะทองคล้ายของย่ำรุ่งของวันศุกร์ แต่สวมหน้ากากสีดำซุ่งปิดส่วนต่างๆ ของใบหน้าไว้ อยู่ในการควบคุมของย่ำรุ่งของวันศุกร์ มีชื่อเป็นหมายเลข ยุวชนที่ระบุชื่อในหนังสือ คือ สิบห้า (Fifteen)

  • ผู้รับใช้มีปีกแห่งรัตติกาล (The Winged Servants of the Night)

เป็นพลเมืองกลุ่มหนึ่งที่มีความลึกลับ แต่งกายด้วยการสวมหมวกเกราะที่มีช่องเปิดยื่นยาวออกมาคล้ายกับจะงอยปาก สวมเกราะชนิดเต็มตัว และสวมถุงมือมีพังผืดจนดูคล้ายกับกรงเล็บ อยู่ในการควบคุมของย่ำค่ำของวันศุกร์ มีหน้าที่ตรวจตราบ้านเบื้องกลางยามค่ำคืน สังหารนิทลิ่งและผู้ลักลอบ แต่เมื่อเขาไปอยู่กับวันศุกร์ จึงไม่มีเป้าหมาย แต่พวกเขาก็ทำการต่อต้านกองกำลังของวันเสาร์ ผู้รับใช้จะสามารถออกบินได้หลังดวงอาทิตย์ตกไปแล้วเท่านั้น และจำเป็นต้องกลับรังลับ ซึ่งอยู่ในซอกหินระหว่างทางขึ้นไปยังหออาลักษณ์ของวันศุกร์ ก่อนดวงอาทิตย์จะขึ้น รังลับดังกล่าวถูกปิดเป็นความลับและไม่อนุญาตให้ผู้บินกลางวันบินเข้าไป ผู้รับใช้สามารถเข้าใจคำพูดของผู้อื่นได้ แต่พูดเองไม่ได้

ผู้รับใช้มีปีกแห่งรัตติกาลมีชื่อเป็นสมญานาม ผู้รับใช้ที่ระบุชื่อในศุกร์รัตติกาล ได้แก่

    • ความเย็นในยามเย็นก่อนจะมืดจริงๆ (The Cool of The Evening Before Full Dark) เป็นผู้รับใช้ที่เสียหลักตกลงบนแพที่อาเธอร์อาศัยเป็นพาหนะ และช่วยต่อสู้กับผู้เฉื่อยคร้านมากเล่ห์
    • เธอผู้คงอยู่ได้ในความมืด (One Who Survived the Darkness) เป็นผู้รับใช้มีปีกแห่งรัตติกาลที่มีตำแหน่งภายในบ้านสูงที่สุด ขึ้นตรงต่อย่ำค่ำของวันศุกร์ เป็นเพียงคนเดียวที่ถูกพินัยกรรมส่วนที่ห้ากินเครื่องแบบแล้วกลับมาทำหน้าที่เดิมต่อ สวมถุงมือกรงเล็บสีขาวซีดเหมือนมูนสโตน
    • ขนปีกผิดทางบินเก่งเหลือเชื่อ (Turn Wingfeather Flies Surprisingly Well) และ
    • ผู้สังหารโหดแห่งก่อนย่ำรุ่ง (Ferocious Slayer of the Pre-Dawn) เป็นผู้รับใช้อีกสองคนที่มาช่วยพาพวกอาเธอร์ไปยังที่ราบสูงบนสุด แต่ไม่มีรายละเอียดมากนัก คำว่า "ก่อนย่ำรุ่ง" หมายถึง เวลาก่อนเช้า ซึ่งก็หมายถึงเวลากลางคืนนั่นเอง
  • คนทำทองคำเปลว (Gold Foilers)

เป็นพนักงานที่ทำงานอยู่ในโรงงานทำทองคำเปลว พลเมืองที่นี่จะใช้นามสกุล "ทองแผ่น" กันหมด หน้าที่ของพวกเขาคือหลอมทองและตีทองให้แบนเพื่อนำไปปิดตัวอักษร ตีเป็นแผ่นสำหรับจารึก และทองรูปอื่นๆ ความต้องการทองคำเปลวที่โรงงานต้องผลิตได้ทุกวันคือสี่พันคืบ อยู่ใต้การควบคุมของย่ำรุ่งของวันศุกร์เป็นลำดับแรก และเอลิบาเซ็ธเป็นลำดับที่สอง

  • คนผลักกระดาษ (Paper Pushers)

คนผลักกระดาษทำงานอยู่ในท่าเรือและคลอง สวมชุดที่ทำจากกระดาษที่มีตัวอักษรเผื่อตกน้ำจะได้ไม่จม มีหน้าที่ขนส่งผู้โดยสารและบันทึกไปยังที่ต่างๆ ในบ้านเบื้องกลางโดยคลอง เป็นสมาชิกของสมาคมผู้ขับเคลื่อนทางน้ำมีเกียรติสูงส่ง ซึ่งเป็นสมาคมพิเศษของคนผลักกระดาษไม่ขึ้นตรงต่อชั้นไหนๆ ของบ้านเบื้องกลาง เป็นอาชีพหนึ่งที่ผู้รับใช้ที่ถูกกินเครื่องแบบโดยพินัยกรรมส่วนที่ห้ามักมาทำงาน

  • นักเวท (Sorcerors)

เป็นพลเมืองที่อยู่บนที่ราบสูงบนสุด ส่วนใหญ่ตกมาจากบ้านเบื้องบน มีความสามารถในการใช้เวทมนตร์แต่ก็เจ้าเล่ห์มาก

ใกล้เคียง

เจ้าหญิงแอนน์ พระราชกุมารี เจ้าหญิงไอโกะ โทชิโนะมิยะ เจ้าหญิงดิสนีย์ เจ้าหญิงจิตวิญญาณแห่งพงไพร เจ้าหญิงอัตสึ (ละครโทรทัศน์) เจ้าหญิงเฟาซียะห์แห่งอียิปต์ เจ้าหญิงชาร์ลอตต์แห่งเวลส์ (ค.ศ. 1796–1817) เจ้าหญิงวิกตอเรีย มกุฎราชกุมารีแห่งสวีเดน เจ้าหญิงยูริโกะ พระชายาในเจ้าชายทากาฮิโตะ เจ้าหญิงคาโกะแห่งอากิชิโนะ