เจ้าเมืองแพร่

เจ้าเมืองแพร่ (ไม่ปรากฏ - พ.ศ. 2215) เป็นพระเจ้าเชียงใหม่พระองค์ที่ 9 ในยุคที่เป็นประเทศราชของพม่า พระองค์เป็นพระญาเจ้าเมืองแพร่พระองค์เดียวที่มาปกครองแคว้นล้านนาเจ้าเมืองแพร่มีพระนามเดิมว่าอย่างไรไม่ปรากฏหลักฐาน ตำนานพื้นเมืองเชียงใหม่ระบุว่าทรงครองเมืองเชียงใหม่ในปี พ.ศ. 2202 แต่พงศาวดารโยนกระบุว่าเป็นปี พ.ศ. 2206 ส่วนตำนานสิบห้าราชวงศ์กล่าวว่าในจ.ศ. 1021 ซึ่งตรงกับพ.ศ. 2202 ได้"เอาพระญาเจ้าเมืองแพร่ ขึ้นนั่งแท่นแก้วเชียงใหม่ปีนั้น" [2] ในรัชสมัยของพระองค์กรุงศรีอยุธยาได้ยกทัพมายังล้านนา แม้ยึดเมืองเชียงใหม่ไม่ได้ แต่ได้เมืองเชียงแสน[3]ในปี พ.ศ. 2210 พระองค์ถูกปลดจากตำแหน่งพระเจ้าเชียงใหม่ และถูกเนรเทศไปอยู่เมืองยาง ปัจจุบันคือ โมยิน รัฐคะฉิ่น ประทศพม่า ทั้งนี้ เนื่องจากมีรายงานว่าพระองค์เอาใจออกห่างกษัตริย์พม่า และการสอบสวนพบว่ามีมูลความจริง พระองค์ได้รับการต้อนรับเป็นอย่างดีจากเจ้าฟ้าเมืองยาง ซึ่งยังคงยกย่องว่าพระองค์อยู่ในฐานะพระเจ้าเชียงใหม่ ทั้งตำนานพื้นเมืองเชียงใหม่และพงศาวดารโยนกระบุตรงกันว่าพระองค์สิ้นพระชนม์ในปี พ.ศ. 2215[1] อุปราชอึ้งแซะ (อึ้งแซะ แปลว่าวังหน้า) จากกรุงอังวะจึงเสด็จมาสืบราชสมบัติเมืองเชียงใหม่ในปีนั้น[4]

ใกล้เคียง

เจ้าเหมพินธุไพจิตร เจ้าเวหา เจ้าเพชรราช รัตนวงศา เจ้าเสือข่านฟ้า เจ้าเซ็น เจ้าเมืองแพร่ เจ้าเครือแก้ว ณ เชียงใหม่ เจ้าเดชา ณ ลำปาง เจ้าเติมศักดิ์ ณ เชียงใหม่ เจ้าเจตบุตรพรหมินทร์