หลังจากซ่งเจียงมาเข้าร่วมกับค่ายเขาเหลียงซานแล้ว เฉาไก้ก็ให้ซ่งเจียงนำทัพปราบปรามศัตรูหลายครั้ง โดนตนเองอยู่รักษาค่ายและคอยส่งกำลังสนับสนุนให้ ครั้งหนึ่งเฉาไก้ได้นำทัพปราบปรามป้อมตระกูลเจิงด้วยตนเอง สาเหตุจากการที่ต้วนจิ่งจู้ได้นำม้าสิงโตหยก(玉獅子)มามอบแด่เฉาไก้ แต่ระหว่างทางถูกทหารจากป้อมตระกูลเจิงแย่งชิงไป ทั้งยังทำร้ายหลิวถังจนได้รับบาดเจ็บและยังได้เขียนคำสบประมาทค่ายเหลียงซานไว้อีกด้วย สงครามกับป้อมตระกูลเจิงครั้งนี้เอง ทำให้เฉาไก้ได้รับบาดเจ็บสาหัสจากการถูกลูกศรอาบยาพิษของสื่อเหวินกงปักเข้าที่กลางหน้าผาก ต่อมาไม่นานเฉาไก้ก็เสียชีวิตลง แต่ก่อนตายเฉาไก้ได้หักลูกธนูนั้นเป็นสองท่อน แล้วสั่งเสียว่าใครจับสื่อเหวินกงได้ก็จะได้เป็นผู้นำแห่งเหลียงซานต่อจากตนซ่งเจียงและคหบดีใหญ่ที่เพิ่งเข้าร่วมกองทัพนามว่าหลูจุ้นอี้ ได้รับลูกธนูไปคนละท่อน และยกทัพเข้าตีป้อมตระกูลเจิง หลูจุ้นอี้สามารถจับกุมสื่อเหวินกงได้สำเร็จ แต่ไม่ยอมรับตำแหน่งหัวหน้า และได้ทำการยกย่องซ่งเจียงเป็นหัวหน้าค่ายเหลียงซานสืบต่อจากเฉาไก้ ซ่งเจียงจึงประหารชีวิตสื่อเหวินกงแล้วนำศีรษะสื่อเหวินกงมาเซ่นดวงวิญญาณเฉาไก้ นับแต่นั้นเป็นต้นมา ซ่งเจียงและพี่น้องทั้ง108คนก็ได้ปกครองเขาเหลียงซาน